Teleurstellend resultaat bestrijdingsmiddelen debat 2e Kamer

Sharon Dijksma beweerde in het Kamerdebat dat de correlatie tussen imidacloprid en de achteruitgang van insecten en vogels nog geen causaliteit bewijst. Op zich is dat juist, maar het wordt grote onzin als je daarbij de enorme toxicologische bewijslast buiten beschouwing laat. Neonics veroorzaken onherstelbare schade aan het zenuwstelsel van ongewervelde dieren, en de schade gaat zich stapelen. Een drempelwaarde bestaat niet, en minimale hoeveelheden die bijna niet meer te meten zijn, zijn op termijn dodelijk voor insecten en dreigen een breuk in de voedselketen te veroorzaken, waarvan vissen, vogels, egels, vleermuizen, amfibieën en reptielen het slachtoffer zullen worden. Je kunt op deze website voldoende informatie vinden om te zien dat deze ramp zich ook daadwerkelijk voltrekt. Toen epidemiologen in de jaren 1950 een correlatie vonden tussen roken en longkanker werd dat lange tijd door de tabakindustrie ook afgedaan met dezelfde beweringen die Dijksma nu gebruikt om een verbod op de neonics tegen te houden. Pas nadat toxicologisch onderzoek aantoonde dat polycyclische koolwaterstoffen (onder andere het benzpyreen) in de sigarettenrook kankerverwekkende eigenschappen hadden drong langzaam het besef door dat roken een bedreiging voor de volksgezondheid vormde. Dijksma heeft dus geen valide argumenten om een verbod op de neonics tegen te houden. De geschiedenis zal hard oordelen over deze incompetente sociaal-democraat.

Het Ctgb is verantwoordelijk voor ongebreidelde toelating van neonicotinoïden en onderneemt sinds 2004 niets tegen grootschalige milieuvervuiling met deze stoffen. Het Ctgb heeft als kerntaak de uitvoering van de Bestrijdingsmiddelenwet van 1962. Een gewasbeschermingsmiddel mag slechts worden toegelaten als het voldoet aan bepaalde milieucriteria. Drie van deze criteria zijn nader uitgewerkt: ze hebben betrekking op de persistentie in de bodem (art. 5), de uitspoeling naar het grondwater (art. 6) en het risico voor waterorganismen (art. 7). Imidacloprid voldoet aan geen van deze criteria. De stof is zeer persistent in de bodem, spoelt uit naar het grondwater, en is extreem giftig voor waterorganismen. Ergo, de stof had nooit mogen worden toegelaten, in ieder geval niet op grote schaal. We hebben dus een situatie waarin een overheidsinstantie jarenlang in strijd heeft gehandeld met de wettelijke kaders. En het Ctgb weigert hardnekkig de zich stapelende bewijzen van door neonics veroorzaakte extreme natuurafbraak serieus te nemen, en legt staatssecretaris Dijksma volkomen ongeloofwaardige uitvluchten in de mond om een verbod op deze stoffen tegen te houden. Het Ctgb is naar mijn oordeel volslagen incompetent en moet worden opgeheven als de gezondheid van mens en milieu ons lief is.