‘Gedane zaken nemen geen keer’. Vernieuwende technieken en technologie hebben allang hun intrede gedaan in onze voedselproductie. De moderne boerderij is een agrarische fabriek. Dit is geen verwijt, maar een constatering. De nostalgie naar het ambachtelijke landleven staat in schril contrast tot de werkelijkheid. De biologische ideologie en het sterk geromantiseerde beeld van het platteland staan meer dan haaks op huidige en toekomstige landbouwprocessen om tegemoet te komen aan ruim negen miljard monden in de nabije toekomst. Vooruitgang en verandering zijn niet te stoppen, maar ze mogen geen ethische en ecologische grenzen overschrijden. Wij als mondiale samenleving dienen deze grenzen vast te stellen en te bewaken. Wereldleiders moeten hun verantwoordelijk nemen in deze uitdagende kwestie.
We kunnen toch niet onze planeet gezond houden met monoculturen? Verlies van biodiversiteit en ontbossing hebben gevolgen voor het klimaat en vormen een groot risico voor de groeiende mensenpopulatie. ‘Lijnen trekken tot hier en niet verder’ lijkt moraliserend. Monsanto is een goed voorbeeld van ongebreidelde vrije marktmacht. Dit chemieconcern gebruikt moderne inzichten van de wetenschap (GMO) om het landbouwsysteem naar de eigen hand te zetten. Winstbejag en macht prevaleren boven een duurzame en menselijke voedselproductie.
Vooruitgang door wetenschap heeft de mens veel gebracht en blijft dit ook in de toekomst doen, maar dan moeten we die toekomst ook veilig stellen. Genetische modificatie aan landbouwgewassen in plaats van klassieke veredeling, kan veel goeds brengen. Het is maar wat je ermee doet. Onze geschiedenis heeft aangetoond dat macht en kennis de mensen naar het hoofd stijgt. Maar laten we het kind niet met het badwater weggooien. Moderne voedselproductie volledig in handen leggen van de industrie, is dus geen optie. Terug naar oude vervlogen tijden nog minder. Wie begint met het leggen van de puzzel?
Bron: Pascal Philipsen (Boer & Co) in Boerenbusiness, 27 maart 2014
http://www.boerenbusiness.nl/columnisten/pascal-philipsen/item/10847240…
- Log in to post comments
Agro-ecologie, geen agro-business, is gewenst in de landbouw
Zoals ik het zie is de schaalvergroting in de land- en tuinbouw na de Tweede Wereldoorlog, die tot monoculturen en het gebruik van bestrijdingsmiddelen heeft geleid, één van de grootste dwalingen van de 20e eeuw geweest, die het cultuurlandschap heeft veranderd in een giftige groene woestijn, waarin dankzij moderne technologie alleen het gewas nog kan overleven. We kunnen inderdaad niet terug naar de jaren 1930, maar we kunnen ons wel bezinnen op onze dwalingen. We hebben agro-ecologie nodig en geen agro-business. We moeten voedsel met de natuur produceren en niet tegen de natuur aanvechten. Ook moderne technieken zoals genetische manipulatie zijn risicovol zo lang als veiligheid niet kan worden gegarandeerd. Met de wetten van Mendel kan ook nog veel vooruitgang worden geboekt zonder het openknippen van de genetische blauwdruk.