In de afgelopen 2 jaar kreeg de Partij voor de Dieren een meerderheid van de Kamer aan haar kant, om de gevaarlijkste gifstoffen van de Nederlandse akkers en winkelschappen te weren.
• De neonicotinoïden, die een belangrijke bijdrage leveren aan de zorgwekkende bijensterfte, wil dit parlement in Europees verband aanpakken, maar omdat dat niet gaat gebeuren in de nabije toekomst, wil zij ook een volledig nationaal moratorium op dit gif.
• Het parlement wil dat glyfosaat niet alleen niet meer gebruikt mag worden door gemeenten, maar ook niet door particulieren.
• Een meerderheid van de Kamer wil dat 5 schimmelbestrijdingsmiddelen die verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van resistente schimmelziektes bij mensen, niet meer gebruikt mogen worden.
• Metam-natrium, een grondontsmettingsmiddel dat een giftig gas vormt en waar verschillende
gevaarlijke incidenten mee zijn gebeurt de afgelopen jaren, moet volgens een meerderheid
van de Kamer uitgebannen worden.
Deze aangenomen moties om de mens, milieu en de biodiversiteit te beschermen tegen gevaarlijke gifstoffen, worden echter niet uitgevoerd door de regering. Het kabinet zegt dat uitvoering juridisch onmogelijk zou zijn, omdat er volgens haar in geen van de gevallen genoeg wetenschappelijk bewijs is dat de middelen zo schadelijk zijn, dat ze niet gebruikt mogen worden. In een Kamerbrief van 30 maart 2015 bevestigt staatssecretaris Sharon Dijksma geen aanleiding te zien om de kabinetsreactie dat de moties niet uitvoerbaar zijn te herzien.
- Log in to post comments
Dijksma legt de toekomst van onze natuur in handen van Ctgb
Imidacloprid vertoont bij geleedpotigen dosis-werkingsrelaties die identiek zijn aan die van kankerverwekkende stoffen. De risico-analyse op basis van deze dosis-werkingsrelatie geeft aan dat een uiterst geringe besmetting van stuifmeel en/of nectar van 0,25 microgram per kilogram (ppb, parts per billion) reeds dodelijk is voor bijen. Het oppervlaktewater van grote delen van Nederland is sterk verontreinigd met imidacloprid en correleert met achteruitgang van insecten en insectivore vogelsoorten. Gevreesd moet worden dat het moeilijk afbreekbare imidacloprid een breuk in de voedselketen zal veroorzaken. De nationale toelatingsautoriteit voor bestrijdingsmiddelen, het College voor de Toelating van Gewasbeschermingsmiddelen en Biociden (Ctgb) in Wageningen, loopt al jaren achter de feiten aan en heeft de risico's van imidacloprid voortdurend gebagatelliseerd en nauwelijks beperkende maatregelen opgelegd totdat zij hiertoe door de European Food Safety Agency (EFSA) werden aangespoord. Maar volgens Sharon Dijksma moeten we nu juist op dit lichtend voorbeeld van incompetentie vertrouwen. In haar Kamerbrief schrijft Dijksma: "De beoordeling om al dan niet in te grijpen ligt in Nederland bij het Ctgb. Bij het Ctgb, dat als ZBO onafhankelijk van de politiek opereert, is de benodigde gespecialiseerde kennis verzameld. Benadrukt wordt het belang van wetenschappelijke en technische inzichten bij de wetenschappelijke analyse en beoordeling door het Ctgb."
Dijksma verdient een motie van afkeuring of wantrouwen
Sharon Dijksma (PvdA) legt aangenomen moties van onze volksvertegenwoordiging naast zich neer. Ze voert dus beleid dat indruist tegen de wensen van een meerderheid van democratisch gekozen Tweede Kamerleden. Uit een recente opiniepeiling die door Ipsos is uitgevoerd in opdracht van AVAAZ blijkt dat driekwart van de Nederlanders voor een verbod is op bijendodende pesticiden. Jo Dufay van AVAAZ: “Bijna 20.000 mensen hebben de afgelopen weken een email gestuurd aan Dijksma om haar te bewegen een verbod op de neonicotinoiden in te voeren. Het besluit om dit landbouwgif geen halt toe te roepen is een klap in het gezicht voor de natuur en voor de bijen.” Kees Kodde van Greenpeace: “Dijksma en Mansveld geven voortdurend het voordeel van de twijfel aan de pesticidenindustrie. Vanuit het voorzorgsprincipe moet er nu ingegrepen worden. Wij roepen de Tweede Kamer op om de regering tot de orde te roepen.” Er zijn twee soorten moties waarmee de Tweede Kamer zijn ongenoegen over het beleid van Sharon Dijksma kan verwoorden: de motie van afkeuring en de motie van wantrouwen. Het onderscheid tussen beide soorten is in de praktijk overigens niet altijd even duidelijk. Moties van afkeuring of wantrouwen worden geregeld ingediend, maar zelden aangenomen. Een motie van afkeuring veroordeelt beleid van een bewindspersoon (of van het kabinet). De ernst van de verwoorde kritiek kan reden zijn voor ontslagaanvrage. Met een motie van wantrouwen spreekt de Kamer uit geen of niet langer vertrouwen te hebben in een bewindspersoon of in het kabinet. Zij kunnen niet anders doen dan daaraan consequenties te verbinden en op te stappen. Hierbij geldt de regel dat een bewindspersoon of kabinet het vertrouwen heeft tot het tegendeel is gebleken. Een motie van vertrouwen kennen we in het Nederlandse staatsbestel niet.
Bronnen: Parlement en Politiek
http://www.parlement.com/id/vh8lnhrp1x0f/motie_van_afkeuring_of_wantrou…
Duurzaam Nieuws, 31 maart 2015
http://www.duurzaamnieuws.nl/dijksma-en-mansveld-hebben-geen-boodschap-…
Dijksma plaatst het Ctgb boven onze volksvertegenwoordiging
We zijn de afgelopen 30 jaar tenminste 400 miljoen vogels in Europa kwijtgeraakt. Het Europese cultuurlandschap is sinds jaar en dag sterk verontreinigd met imidacloprid, een insecticide dat in bijna niet meer meetbare concentraties sterfte van insecten veroorzaakt. De insectenstand is de laatste 35 jaar bijna gehalveerd. Insecten zijn een onmisbare eiwitbron bij de voortplanting van de meeste vogels. Als je die feiten naast elkaar legt, ontkom je niet aan de conclusie dat de correlatie tussen de milieuverontreiniging met imidacloprid en de achteruitgang van vogels, zoals voor het eerst beschreven in mijn boek "The Systemic Insecticides: A Disaster in the Making" (2010) en nu bevestigd door Nijmeegse ecologen, absoluut plausibel is en meer dan voldoende reden zou moeten zijn de toelating van imidacloprid in te trekken. Maar het Ctgb dat sinds 2003 compleet heeft gefaald bij de bestrijding van oppervlaktewater verontreiniging met imidacloprid weet het weer eens beter en acht causaliteit niet bewezen. Door toepassing van het achterlijke toelatingscriterium voor imidacloprid van liefst 1200 nanogram per liter kon het Ctgb argumenteren dat er bijna geen enkel gebied is met normoverschrijdingen met imidacloprid. Het RIVM heeft echter na analyse van nieuwere gegevens geconcludeerd dat de norm voor lange-termijn blootstelling moet worden verlaagd naar 8,3 nanogram per liter oppervlaktewater. Wordt deze norm gehanteerd zijn er volgens de bestrijdingsmiddelenatlas bijna overal in het land groteske normoverschrijdingen met imidacloprid. Door dit verwarrende gesjoemel van het Ctgb met de milieukwaliteitsnormen voor imidacloprid moet worden gevreesd dat insecten (en daarmee ook alle soorten die van insecten afhankelijk zijn) in Nederland zullen worden uitgeroeid. Het Ctgb heeft desalniettemin de arrogantie zich boven onze volksvertegenwoordiging te plaatsen door doodleuk te zeggen dat de aangenomen motie van Esther Ouwehand voor een nationaal moratorium op neonicotinoïden niet hoeft te worden uitgevoerd. Met juridische steekspelletjes wordt verdoezeld dat een incompetente instantie die grotendeels door het bedrijfsleven wordt gefinancierd de touwtjes in handen houdt.