Herbicides

Pesticide Regulation amid the Influence of Industry

Pesticide use results in the widespread distribution of chemical contaminants, which necessites regulatory agencies to assess the risks to environmental and human health. However, risk assessment is compromised when relatively few studies are used to determine impacts, particularly if most of the data used in an assessment are produced by a pesticide’s manufacturer, which constitutes a conflict of interest. Here, we present the shortcomings of the US Environmental Protection Agency’s pesticide risk assessment process, using the recent reassessment of atrazine’s impacts on amphibians as an example. We then offer solutions to improve the risk assessment process, which would reduce the potential for and perception of bias in a process that is crucial for environmental and human health.

Schweden gewinnt Klage gegen EU-Kommission zu Kriterien von endokrinen Disruptoren

Das Gericht der Europäischen Union hat in einer Klage am Mittwoch die Europäische Kommission kritisiert, ihrer Verpflichtung, Kriterien zu hormonell wirksamen Chemikalien zu erstellen, nicht nachgekommen zu sein. Damit gibt das Gericht Schweden Recht, die im Juli 2014 den Antrag eingereicht hatten. Die EU-Kommission hätte die klare und bedingungslose Verpflichtung gehabt, delegierte Rechtsakte zu der Spezifizierung der wissenschaftlichen Kriterien von endokrinen Disruptoren (EDC) bis zum 13. Dezember 2013 auszusprechen, heißt es im Urteil. Dies hat die Kommission bis heute nicht getan.

Hormoonverstoorders: Europese Commissie krijgt tik op vingers

Het gaat om één van de belangrijkste stukken Europese milieuwetgeving van dit moment: regels voor hormoonverstoorders. Honderden chemicaliën gooien onze hormoonhuishouding in de war, en leiden volgens wetenschappers tot een toename aan chronische ziekten als kanker, diabetes en ontwikkelingsstoornissen als autisme. Al sinds 2009 werkt Brussel aan wetgeving, maar tot op de dag van vandaag kwam die er niet. Daarmee, zo blijkt in een opmerkelijke uitspraak van het Europees Hof deze week, heeft de Europese Commissie EU-wetgeving geschonden.
Chemicaliën die het hormonaal systeem ontregelen en te vinden zijn in vele alledaagse producten: cosmetica, plastic, voedselverpakkingen, elektronica, meubels, drinkwater en bestrijdingsmiddelen. Wetenschappers linken blootstelling aan een toename in onvruchtbaarheid, hormoongerelateerde kankers en ontwikkelingsstoornissen als verminderd IQ en autisme. Een recente studie van een gerespecteerde expertgroep schat de extra jaarlijkse zorgkosten in Europa als gevolg van blootstelling op 157 euro, 1,23 procent van het totale BNP in de EU.

Bisphénol A, phtalates, pesticides : la Commission européenne condamnée pour son inaction

Il n’y a, bien sûr, pas de condamnation pécuniaire, mais le coup est rude. Le Tribunal de l’Union européenne a condamné la Commission européenne, mercredi 16 décembre, pour « avoir manqué à [ses] obligations » sur le dossier des perturbateurs endocriniens (PE). En vertu du règlement européen de 2012 sur les biocides, Bruxelles devait publier, au plus tard le 13 décembre 2013, les critères scientifiques permettant de réglementer ces molécules de synthèse agissant sur le système hormonal et présentes dans une variété de produits courants (pesticides, plastifiants, bisphénols, solvants, etc.). Or, constate le Tribunal dans son arrêt, « la Commission n’a pas adopté de tels actes » définissant les PE, en dépit d’« une obligation claire, pré́cise et inconditionnelle de [les] adopter » précisée par la réglementation.

Exposure of native bees foraging in an agricultural landscape to current-use pesticides

To determine the exposure of native bees to pesticides, bees were collected from an existing research area in northeastern Colorado in both grasslands (2013–2014) and wheat fields (2014). Traps were deployed bi-monthly during the summer at each land cover type and all bees, regardless of species, were composited as whole samples and analyzed for 136 current-use pesticides and degradates. This reconnaissance approach provides a sampling of all species and represents overall pesticide exposure (internal and external). Nineteen pesticides and degradates were detected in 54 composite samples collected. Compounds detected in > 2% of the samples included: insecticides thiamethoxam (46%), bifenthrin (28%), clothianidin (24%), chlorpyrifos (17%), imidacloprid (13%), fipronil desulfinyl (7%; degradate); fungicides azoxystrobin (17%), pyraclostrobin (11%), fluxapyroxad (9%), and propiconazole (9%); herbicides atrazine (19%) and metolachlor (9%). Concentrations ranged from 1 to 310 ng/g for individual pesticides. Pesticides were detected in samples collected from both grasslands and wheat fields.

Bei der Zulassung von chemischen Substanzen muss das ‹Paracelsus-Zeitalter› zu Ende gehen. Die Risikobewertung von Chemikalien ist dringend und umfassend zu revidieren

Das Paradigma von Paracelsus «Dosis sola facit venenum» (nur die Dosis macht das Gift) bildet noch immer die Grundlage für die Beurteilung der Risiken von Chemikalien. Bei der Risikoanalyse geht man davon aus, dass – mit Ausnahme der Genotoxizität – für praktisch alle potenzielle Risiken von chemischen Substanzen Schwellenwerte definiert werden können, unterhalb derer keine toxische Wirkung beobachtet wird. Dieser Ansatz wird unserer Meinung nach als einer der größten Fehler der Toxikologie in die Geschichte eingehen. Denn dabei wird die kumulative Toxizität mancher giftiger Substanzen ungenügend berücksichtigt. Bereits in den 1940er-Jahren kamen der Pharmakologe Hermann Druckrey und der Mathematiker Karl Küpfmüller mit theoretischen Ansätzen zu Dosis-Wirkungs-Beziehungen zum Schluss, dass der Zeitfaktor eine entscheidende Rolle bei der Wirkung von toxischen Substanzen spielen kann. Ihr Ausgangspunkt war die heute allgemein akzeptierte Ansicht, dass die pharmakologische oder toxische Wirkung einer Substanz durch die Wechselwirkung mit einem spezifischen Rezeptor entsteht, bzw. durch die Bindung an diese ‹Andockstelle› einer Zelle. Druckrey und Küpfmüller konnten zeigen, dass irreversible Wechselwirkungen – also Bindungen – zu einem Effekt führen, der sowohl von der Dosis als auch von der Zeit abhängig ist.

Claudia Külling en Henk Tennekes ontvouwen in Wageningen het Deltaplan Agro-Ecologie om een einde te maken aan de allesverwoestende industriële landbouw

Hoe zien we gewassen? Als biomechanische machines ('dom en lui') waar we weinig aan hebben zonder bemesting en andere industriële technieken? Of als ecosysteem organismen ('slim en actief') die precies weten wat ze doen zolang de omstandigheden maar gezond zijn? De ene benadering richt zich op fysisch-chemische materiaalstromen en onderzoekt een zo efficiënt mogelijk gebruik van grond- en hulpstoffen. De andere gaat uit van kringlopen van levend materiaal, die onlosmakelijk verbonden zijn met de natuurlijke leefomgeving en de bodem als basis. Wat zijn de gevolgen van deze vaak tegengestelde benaderingen voor onze landbouw, voeding en gezondheid? Op 4 december 2015 vond bij het NIOO in Wageningen een symposium plaats, georganiseerd door Down2Earth, dat dieper inging op deze vragen en dat een uitwisseling aanmoedigde tussen de twee benaderingen. Op het symposium waren een aantal prominente sprekers te horen, onder wie hoogleraar Duurzaamheid en Maatschappelijke Verandering aan de UU Herman Wijffels. NIOO-directeur Louise Vet was dagvoorzitter. Claudia Külling en Henk Tennekes ontvouwden een Deltaplan Agro-Ecologie om een einde te maken de industriële landbouw die na de Tweede Wereldoorlog overbemesting, bodemdegradatie, milieuverontreiniging met bestrijdingsmiddelen, een ontstellend verlies van biodiversiteit, en een explosieve toename van neurologische afwijkingen bij jonge kinderen in Nederland heeft veroorzaakt.

Het Ctgb laat een bestrijdingsmiddel met kankerverwekkende eigenschappen toe in de Nederlandse land- en tuinbouw

Het College voor de toelating van gewasbeschermingsmiddelen en biociden (Ctgb) heeft tijdens de collegevergadering van 25 november besloten tot nieuwe toelatingen van Roundup met glyfosaat als werkzaam bestanddeel: Roundup Record wordt toegelaten als onkruidbestrijdingsmiddel of doodspuitmiddel in de teelt van akkerbouwgewassen, cultuurgrasland, fruitgewassen, groenteteelt, kruidenteelt, sierteeltgewassen, openbaar groen, bosbouw, aardappelen, suikerbiet, wintertarwe, wintergerst, zomertarwe, zomergerst, haver, peulvruchten, mosterd, lijnzaad, koolzaad, appel, peer, kers, pruim (onbedekte teelt), wijndruif (ouder dan 4 jaar), koolraap, knolraap, uien, bosuien, asperge, prei, bosbouw, tijdelijk onbeteeld terrein, open verhardingen en onverhard terrein. Roundup Optima wordt toegelaten als onkruidbestrijdingsmiddel in sierbeplanting, moestuinen, gazons, open verhardingen (grind, schelpen, grasbetontegels, etc.) en onverharde terreinen en als middel voor de behandeling van (stobben van afgezaagde) bomen en struiken.

Glyphosate, the active ingredient of Roundup herbicide, is a renal carcinogen

The EPA document attached shows how Monsanto tried to convince the EPA to ‘disappear’ toxicology data, which confirmed that 18 out of 100 test-mice developed a rare form of kidney tumour when fed glyphosate. EPA scientists were concerned that when 18% of mice developed ‘rare’ kidney tumours when fed glyphosate; moreover, this was not a case of ‘false positives’ as Monsanto was claiming. The tumors in question were real and also rare. The EPA refused to allow Monsanto to argue that ‘false positives’ argument should be used to ‘dilute’ the findings. The EPA regulators in question fought back - to protect the Public Health; evidently the EPA still had a sense of ethics and public service at that time. Since glyphosate is the most widely used pesticide in the world today it is clear that Monsanto ‘persuaded’ the EPA to suppress its concerns and give Glyphosate an unconditional license. Glyphosate was found in Warburtons Bread and Jordans Muesli in the UK in 2014.

Lethal and immunesuppressive effects of pesticides on amphibians

Amphibians are sensitive to most classes of pesticides including insecticides, fungicides, and herbicides. Adult and juvenile amphibians are exposed to pesticides on land through aerial sprays for mosquitoes, forestry and agricultural pests, drift, and dermal absorption from soil and plants. Because the EPA does not require amphibian toxicity tests for pesticide registration, there are large data gaps. These data gaps are being closed by independent scientists. One experiment tested label spray rates of 7 pesticides on adults of the common frog species, Rana temporaria. Mortality ranged from 40-100%. Perhaps most surprising was the lethal effects of fungicides. Two fungicides caused 100% mortality within one hour, others showed 40-60% mortality. Three products caused 40% mortality after 7 days after 10% label rate exposure (Bruhl et al. 2013). Direct oversprayingof terrestrial life stages of several frog species with Roundup at label rates resulted in an average 79% mortality. Van Meter et al. (2014) tested pesticide absorption from soil with 5 pesticides and 7 adult frog species. Atrazine showed highest absorption and bioaccumulation, although skins were generally more permeable to fipronil. Water solubility and soil partition coefficients were good predictors of dermal absorption. Maximum label rates were applied to soil, and resulting tissue concentrations ranged from 0.019 to 14.6 µg/g (ppm) over an 8 hour period. Immune suppression can occur at tissue concentrations 300-7300 times lower.