Als de LTO iedere beperking van gewasbeschermingsmiddelen hoogmoedig tegenhoudt, wordt zij het kind van de rekening

Nationale verboden voor gewasbeschermingsmiddelen gebaseerd op neonicotinoiden en azolen bedreigen het voortbestaan van akker- en tuinbouwteelten. Dat stelt LTO Nederland in een reactie op het besluit van de Tweede Kamer om neonicotinoiden in Nederland te verbieden. Met het nationale neonicotinoidenverbod wil de Tweede Kamer veel verder gaan dan de Europese verboden die per 1 januari van kracht zijn en die gestoeld zijn op de wetenschappelijke analyses van de Europese autoriteit voor voedselveiligheid EFSA. In een reactie schrijft de toxicoloog Henk Tennekes dat de LTO de Tweede Kamer moties voor een verbod op neonicotinoiden en triazolen aan zichzelf te danken heeft. Hoogmoedig heeft de LTO iedere beperking van het gebruik van deze pesticiden tegengehouden in een situatie waarbij de problemen met deze pesticiden voor iedereen zichtbaar werden, zoals de onverteerbare milieuverontreiniging met het uitzonderlijk giftige imidacloprid en de door triazolen veroorzaakte resistentie van schimmels tegen antimycotica, waardoor de behandeling van schimmelinfecties bemoeilijkt werd, aldus Tennekes.

Waar het nog kan, zullen zaadbehandelingen worden vervangen door een veelvoud aan inzet van oude voor bijen veel schadelijkere middelen via bespuitingen. Waar die mogelijkheid ontbreekt, zullen teelten in grote problemen komen. Dat geldt voor bijna al het uitgangsmateriaal, maar ook voor diverse voedings- en sierteeltgewassen. Nederland zou zich met een dergelijk verbod isoleren in Europa en zet haar wereldwijde marktpositie op het spel, met een miljardenschade voor de sector en de Nederlandse economie tot gevolg.

De 5 veel gebruikte azolen, waar nu een nationaal verbod op dreigt te komen, zijn onmisbaar en worden breed ingezet, ook buiten de landbouw. Ze spelen een zeer belangrijke rol in de schimmelbestrijding bij gewassen als granen, bieten, uien en vele kleine teelten. De betreffende middelen zijn onder meer cruciaal in de bestrijding van de voor de voedselveiligheid zeer schadelijke schimmels in de graanteelt.

Met een nationaal verbod op 5 azolen denkt de Tweede Kamer een bijdrage te leveren aan het terugdringen van de azoolresistente Aspergillus schimmel die jaarlijks zorgt voor 30 tot 50 sterfgevallen bij patiënten met een sterk verminderde weerstand. Met de Tweede Kamer is LTO van mening dat die problematiek aandacht vraagt. Azoolresistentie is echter een wereldwijd probleem, en azolen kennen een brede toepassing. Dat wordt in de motie volledig buiten beschouwing gelaten. LTO vraagt zich dan ook af of dit verbod daadwerkelijk bijdraagt aan het terugdringen van de resistente Aspergillus schimmel. LTO pleit daarom voor een minimaal Europese en brede aanpak met een sterke wetenschappelijke basis die gericht is op die combinatie van factoren die verantwoordelijk is voor het ontstaan van resistentie. Een nationaal verbod, enkel gericht op gewasbeschermingsmiddelen, stelt de Nederlandse akker- en tuinbouw voor grote problemen en is waarschijnlijk nauwelijks effectief.

Met betrekking tot de toelating van gewasbeschermingsmiddelen is sinds 2011 een Europese verordening van kracht die rechtstreeks geldt in alle lidstaten van de Europese Unie. LTO Nederland is van mening dat de door de Tweede Kamer voorgestelde nationale verboden van neonicotinoïden en azolen strijdig zijn met die Europese verordening en daarmee elke juridische grondslag missen. LTO Nederland doet een klemmend beroep op staatssecretaris Dijksma om deze moties niet tot uitvoer te brengen.

Bron: LTO Noord & AgriHolland, 19/03/14
http://www.agriholland.nl/nieuws/artikel.html?id=157424