Lezingen

Our Daily Poison - By Dr Rosemary Mason

In 2010, my life changed when Dr Henk Tennekes and I traded books. His was: The systemic insecticides: a disaster in the making and ours was: The Year of the Bumblebee: Observations in a small Nature Reserve. Dr Henk Tennekes, an independent toxicologist based in the Netherlands, was the first researcher to recognise the extreme toxicity of low levels of systemic neonicotinoid insecticides that have become widespread in the environment.

Dr. Henk Tennekes sprach auf Einladung des Kreisimkerverbandes-Leer über Gifteinsatz

Auf großes Interesse stieß am Mittwoch der Vortrag von Dr. Henk Tennekes, (Experimental Toxicology Services Nederland), zum Einsatz von Pestiziden. Im Saal der Gaststätte „Meta“ in Hesel mussten zusätzliche Stühle aufgestellt werden, damit jeder der rund 200 Besucher einen Sitzplatz erhielt. Die Vorsitzende des Kreis-Imkerverbandes, Almuth Janßen aus Hesel, war als Veranstalterin „schlicht erschlagen von der großen Resonanz“, wie sie sagte. Tennekes stellte seine in jahrelanger Forschung ermittelten Untersuchungsergebnisse in wissenschaftlicher Form mit vielen Daten und Tabellen dar.

Het gebruik van proefdieren kan met analyses van dosis-werkingsrelaties worden teruggedrongen

De uitgaven voor de ontdekking en ontwikkeling van een nieuw gewasbeschermingsmiddel liggen nu in de buurt van $ 300.000.000, terwijl op hetzelfde moment bij recent ontwikkelde producten onvoldoende informatie beschikbaar bleek te zijn voor de beoordeling van de veiligheid in het milieu. Grote informatiehiaten bestaan ​​ook bij de veiligheidsbeoordeling van een groot aantal bestaande chemische stoffen.

Dose: Time-to-effect analyses can identify hazardous chemicals at an early stage of product development

Expenditure for discovery and development of a new crop protection product is now approaching the $ 300 million mark, while at the same time underpinning information gaps in environmental safety assessment. Large information gaps also exist for the safety of a vast number of existing chemicals in commerce. Addressing safety information gaps of new and existing chemicals with increased conventional toxicity testing would skyrocket costs and animal usage and contravene the 3Rs principles to refine, reduce, and replace animal testing.

Interview met Jan Douwe van der Ploeg, WUR hoogleraar rurale sociologie

Moderne landbouwbedrijven worden gebruikt als etalage voor de export van kennis en agrarische technologie. Tegelijkertijd neemt het maatschappelijk draagvlak voor dat soort megabedrijven af omdat ze afbreuk doen aan het landschap en schade berokkenen aan het milieu en de biodiversiteit. Dat betoogt Jan Douwe van der Ploeg (66), scheidend hoogleraar rurale sociologie aan Wageningen Universiteit. In zijn afscheidsrede uitte Van der Ploeg, vaak gezien als een dissident binnen zijn eigen universiteit, scherpe kritiek op het Nederlandse landbouwbeleid en de rol die Wageningen daarin speelt.

Graham White's presentation to the American Beekeepers Federation in 2014

Attached is a PDF slideshow, of the Keynote/ Powerpoint the British environmentalist and beekeeper Graham White presented in California to the American Beekeepers Federation in 2014. He also gave the same slideshow and talk to the directors of the Sierra Club - the most influential environmental NGO in the USA. This was presented as a Webcast from the Pesticide Research Institute in Berkeley to several hundred beekeepers who logged in to their website from all over the States.
Youtube:

The replacement of Druckrey’s model of dose-time-response by the ‘acceptable daily intake’ concept has invalidated risk assessment

In the 1950s the commission on food coloring of the German Research Society (DFG), headed by the biochemist Adolf Butenandt and the pharmacologist Hermann Druckrey, represented a policy of preventive risk management in regard to food additives. Druckrey had conducted animal tests with butter yellow, an azo compound used to give butter an attractive yellow colour. These experiments demonstrated that the production of tumours required a certain total dose, regardless of how this was distributed over 35 to 365 days.

Paradigmaverschuiving in de risico-analyse: niet alleen kankerverwekkende stoffen hebben geen drempelwaarde

Twee dosis-werkings-modellen worden van oudsher gebruikt in de risicobeoordeling. De meeste regelgevende instanties gaan ervan uit dat er geen veilig niveau van blootstelling aan kankerverwekkende stoffen is, maar dat een drempelwaarde of 'veilige' dosis bestaat voor niet-kankerverwekkende stoffen. Echter, recente ontdekkingen zaaien ernstige twijfel over de geldigheid van dit concept.

Development of a Dose-Response Model For Risk Assessment of Receptor-Mediated Effects

Two dose response models have traditionally been used in risk assessment. Most regulatory agencies assume that there is no safe level of exposure to carcinogens but that a threshold, or “safe” exposure level exists for non-carcinogens. However, recent discoveries have cast serious doubt on the validity of this concept. Dose – response relationships of several neurotoxic non-carcinogens were recently shown to be identical to that of an alkylating carcinogen, and were theoretically explained by irreversible receptor binding with an associated irreversible effect.