Dat blijkt uit een studie die vandaag werd gepubliceerd. Europees commissaris voor Gezondheid Tonio Borg kon vandaag nochtans een gematigd positief verhaal vertellen. In de zeventien onderzochte lidstaten lag de sterfte gemiddeld minder hoog dan verwacht. Vorig jaar nam de Europese commissie nog het besluit om vier pesticiden te verbannen die de bijenpopulaties schaden. De studie van vorige winter toont een duidelijk verschil tussen het noorden en het zuiden van Europa. In Griekenland, Italië, Spanje, Hongarije en Slowakije stierf minder dan 10 procent van de bijen, een percentage dat als acceptabel wordt beschouwd. Denemarken, Zweden, Finland, Estland en Groot-Brittannië overschreden de kaap van 20 procent, wat als onrustwekkend wordt gezien. De hoogste mortaliteit werd waargenomen in België: met 33,6 procent meer dan een derde van de populatie. Voor het onderzoek werden 32.000 gekweekte kolonies bestudeerd. Naar de wilde bijen werd niet gekeken, hoewel hun situatie nog zorgwekkender is, aldus Tonio Borg.
Bron: De Morgen, 8 april 2014
http://www.demorgen.be/dm/nl/5381/Dieren/article/detail/1845064/2014/04…
- Log in to post comments
Commentaar van Jeroen Olyslaegers op hoge bijensterfte in België
Alles zal worden onthuld, o lezer. Het is gewoon een kwestie van tijd. Welkom in het land waar de bijen meer sterven dan elders. Volgens een Europees onderzoek scoort ons land het slechtst qua bijensterfte in heel de Europese Unie. We hebben het over 33,6 procent bijen morsdood. Dat is één derde en dus alarmfase dieprood, zeker indien je weet dat 10 procent bijensterfte als aanvaardbaar wordt beschouwd.
Er bestaat qua voedselvoorziening en zoveel andere zaken zo'n intens verstandshuwelijk tussen bij en mens, ons noodlot is zo met elkaar vervlochten dat u op dit moment om de oren zou moeten worden geslagen met nieuws over voorzorgsmaatregelen en grootscheepse reddingsacties.
Helaas is het niet zo simpel. De bijensterfte wordt door sommigen nog steeds afgedaan als een mysterie, en daar zijn wel wat verklaringen voor. Ten eerste is de verhouding tussen mens en bij bijzonder fijnmazig en is de bij op zich al complex genoeg. Er bestaan wel onderzoeken naar het verband tussen het gebruik van pesticiden en bijensterfte, maar je kunt er vergif op nemen dat er dan weer iemand begint over de schade die de varroamijt veroorzaakt. Tip: zij die daar op hameren, dienen meestal eens op hun background te worden nagekeken - geheid dat er in hun cv namen van multinationals Bayer, Syngenta of Monsanto opduiken.
Laat ons even aannemen dat die vorroamijt de hoofdschuldige is. Dan mag een mens toch de wenkbrauwen fronsen bij het feit dat verschillende Europese lidstaten ervoor gezorgd hebben dat de gevolgen van pesticidegebruik niet mochten worden onderzocht tijdens deze studie naar de bijensterfte? Dan valt het toch op dat een bedrijf zoals Syngenta in Nederland een website heeft die 'Burgers voor Bijen' heet waarbij u handige tips krijgt hoe u de bijtjes kunt helpen, maar waar geen woord gerept wordt over de ecocideproducten die het bedrijf zelf verspreidt? Is het dan overigens ook niet bizar dat Bayer gerechtelijke stappen overweegt tegen de Europese richtlijn om het gebruik van neonicotinoïden af te raden? Nee, dat zijn geen bewijzen die aantonen dat het niet louter om die varroamijt gaat, maar het zijn wel degelijk aanwijzingen dat er een vuile oorlog wordt gespeeld en dat die bedrijven geen spreekwoordelijke fuck geven om de gezondheid van bijen, laat staan om die van u.
Nochtans is het heel simpel. Mochten we met z'n allen ons leven moeten doorbrengen in een koolmijn, dan is de bij onze kanarie. Wanneer een derde van die beesten sterft, betaamt het ons niet dit af te doen als 'pech gehad, volgend jaar beter'. Steeds meer mensen hebben dat door in dit land. Ze plaatsen bijenkasten en bijenhotels. Verschillende soorten overleven juist omdat er in de steden minder pesticiden zijn dan in de rest van dit nog slechts spreekwoordelijke schone land. Dat is prachtig, maar er is uiteraard meer nodig.
In dit land waar de luchtkwaliteit beneden peil is en waar het woord 'monocultuur' niet enkel verwijst naar onze dominante landbouwmethode, maar ook wat er hier tussen de twee oren heerst, hebben we bewindslieden nodig die echt iets willen ondernemen tijdens deze eeuw. Er zijn er die dit een probleem vinden voor wanneer de echte problemen op zijn. Ze dwalen. Ze dragen een hoge hoed en een zwaluwpak. Ze horen thuis in een koets en in een andere eeuw.
Bij rijmt op wij.
Bron: De Morgen, 10 april 2014
http://www.demorgen.be/dm/nl/2461/Opinie/article/detail/1848104/2014/04…