Fungiciden

Organic chemicals jeopardize the health of freshwater ecosystems on the continental scale

Organic chemicals can contribute to local and regional losses of freshwater biodiversity and ecosystem services. However, their overall relevance regarding larger spatial scales remains unknown. Here, we present, to our knowledge, the first risk assessment of organic chemicals on the continental scale comprising 4,000 European monitoring sites. Organic chemicals were likely to exert acute lethal and chronic long-term effects on sensitive fish, invertebrate, or algae species in 14% and 42% of the sites, respectively. Of the 223 chemicals monitored, pesticides, tributyltin, polycyclic aromatic hydrocarbons, and brominated flame retardants were the major contributors to the chemical risk. Their presence was related to agricultural and urban areas in the upstream catchment. The risk of potential acute lethal and chronic long-term effects increased with the number of ecotoxicologically relevant chemicals analyzed at each site. As most monitoring programs considered in this study only included a subset of these chemicals, our assessment likely underestimates the actual risk. Increasing chemical risk was associated with deterioration in the quality status of fish and invertebrate communities. Our results clearly indicate that chemical pollution is a large-scale environmental problem and requires far-reaching, holistic mitigation measures to preserve and restore ecosystem health.

Europas Gewässer in Gefahr

Flüsse und Seen auf dem Kontinent sind offenbar stärker mit Chemie belastet als weitgehend angenommen. Eine Studie im Fachmagazin "PNAS" macht das Ausmaß klar. Die große Bedrohung für Wasserlebewesen: Pharmazeutika und Pestizide. Viele regen sich über die angebliche Regelwut der Europäischen Union auf. Der Ökotoxikologe Dr. Werner Brack vom Helmholtz-Zentrum für Umweltforschung in Leipzig sieht aber durchaus Vorteile. Seit dem Jahr 2000 verpflichtet die Europäische Wasserrahmenrichtlinie die Mitgliedsstaaten zur Messung und Dokumentation der Chemikalienkonzentrationen in den Flüssen. "Wir konnten jetzt zum ersten Mal auf diese Datenbanken zugreifen sozusagen und konnten uns wirklich auf einer europäischen Ebene angucken, welchen Einfluss, welches Risiko von Chemikalien auf die Gewässerqualität ausgeht."

Pesticide use threatens rare Hawaiian species

Given its fragile and unusually rich ecology, the Hawaiian island of Kauai seems ill-suited as a site for agricultural experiments that use heavy amounts of toxic chemicals. But four transnational corporations — BASF Plant Science, Dow AgroSciences, DuPont Pioneer, and Syngenta — have been doing just those kinds of experiments here for about two decades, extensively spraying pesticides on their GMO test fields. As a result, the landscape on the southwest corner of the island, around the town of Waimea, has become one of the most toxic chemical environments in all of American agriculture. This poses serious risks for the people of Kauai, as I’ve documented, but even less noticed are the hazards posed to the unique flora and fauna of the island and the coral reefs just off its shores. Each of the seven highly toxic pesticides most commonly used by the GMO giants on Kauai (alachlor, atrazine, chlorpyrifos, methomyl, metolachlor, paraquat, and permethrin) is known to be toxic to wildlife, plants, or both. The isolated geography of Kauai has fostered the evolution of a great diversity of birds, bugs, and plants. Kauai has more unique species — species that live only on the island — than anywhere else in the world, said Carl Berg, an ecologist and long-time advocate for clean water with the Kauai chapter of the Surfrider Foundation. Berg and others fear that these endemic species are being put at great risk of extinction by exposure to the chemicals, though he says he has no idea the extent of the damage. The U.S. Fish and Wildlife Service added 48 species that live only on Kauai to the endangered species list in 2010, including two different species of the Hawaiian honeycreeper, a small bird, and the large Hawaiian picture-wing fly. Also, several protected marine species rest or breed on the island’s beaches, including the highly endangered Hawaiian monk seal and the threatened green sea turtle. Occasionally, an endangered leatherback and hawksbill sea turtle will wander close in. A total of 17 different kinds of dolphins and whales frolic in the island’s harbors and bays.

Molecular Tools and the Biology of Low-dose Effects

Most environmental protection issues concern the often chronic exposure of large populations to low doses of chemical toxins and ionizing radiation. However, measuring the effects of low doses on populations exposed over long time periods is highly problematic. Politically driven opinions often tend to take the place of science. Part of the problem is that epidemiology is a weak tool when the level of exposure is low. High background levels of exposure, genetic diversity, and exposure uncertainties all contribute to “noise” and make dose-response relationships difficult to define. Uncertainty feeds anxiety, leading to polarized politics. This review looks at the promise of molecular technologies for identifying the effects of low doses of radiation and identifies some of the issues involved in defining risk after low-dose exposures. While the main pollutant discussed in this article is ionizing radiation, the analysis could apply equally well to other toxic exposures or to combined radiation and chemical pollutants.

Pesticiden roeien de kikkers uit

Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat pesticiden en andere chemicaliën een significante rol spelen in de wereldwijde achteruitgang van amfibieën, zoals kikkers. Duitse en Zwitserse wetenschappers achter de studie zeggen in het Britse dagblad The Guardian dat het zowel “verbazingwekkend” als “alarmerend” is dat veelvoorkomende pesticiden zo giftig kunnen zijn, en dat in dosissen die goedgekeurd zijn door overheden. “Je zou niet denken dat producten, die geregistreerd zijn op de markt, zo’n giftig effect hebben”, zegt Carsten Brühl van de Duitse universiteit Koblenz-Landau. “Het is het simpelste effect dat je je kan inbeelden: je spuit de pesticide op de amfibie en die sterft. Dat moet zich vertalen in een dramatisch effect op gehele populaties.”

GLOBAL 2000-Test: 60 Pestizide in Österreichs Fließgewässern - Neonicotinoide und Glyphosat besonders auffällig

Im Rahmen des ORF-Schwerpunkts "Mutter Erde braucht dich" ließ die österreichische Umweltschutzorganisation GLOBAL 2000 insgesamt 75 Wasserproben aus 42 Fließgewässern, neun Hausbrunnen und drei öffentlichen Leitungsnetzen an der Lebensmittelversuchsanstalt (LVA) Klosterneuburg auf Pestizide untersuchen. Die jeweils größten Flüsse der Bundesländer, sieben Messpunkte vom Wulka-Ursprung bis zur Mündung in den Neusiedlersee sowie drei Trinkwasserproben wurden zusätzlich am Umweltbundesamt Wien, dem wissenschaftlichen Partner von "Mutter Erde braucht dich", mithilfe des dort entwickelten "Indikatorentests" auf Abwassereinträge aus dem Haushalt sowie auf Weichmacher (sog. Phthalate) untersucht. Regional unterschiedliche, teilweise sehr hohe Pestizidbelastungen In 22 der 42 stichprobenartig untersuchten österreichischen Flüsse wurden insgesamt 60 verschiedene Pestizide nachgewiesen. 15 davon gelten als hormonell wirksame Chemikalien, die u.a. mit Missbildungen bei Fischen und Amphibien in Zusammenhang gebracht werden.

Dave Goulson's memories of Rachel Carson: can anyone believe it is possible to lay down such a barrage of poisons on the surface of the earth without making it unfit for all life?

We have recently been surveying what chemicals the local farmers in East Sussex use each year. Chemicals applied to two fairly typical fields, one with winter oilseed rape, one with winter wheat, in a single growing season (2012/13). I should stress that these are perfectly normal farms; not especially intensive, situated on the edge of the South Downs, an area of gentle hills, hedgerows and wooded valleys. Beautiful, rural England; Constable would have liked it here. But let’s look at it from a bee’s perspective, focussing on the oilseed rape, since this is a crop they will feed on when it flowers: firstly, the crop is sown in late summer with a seed dressing containing the insecticide thiamethoxam. This is a systemic neonicotinoid, with exceedingly high toxicity to bees. We know it is taken up by the plant, and that detectable levels will be in the nectar and pollen gathered by bees in the following spring. In November, despite the supposed protection of the neonicotinoid, the crop is sprayed with another insecticide, the charmingly named Gandalf. Gandalf contains beta-cyfluthrin, a pyrethroid. Pyrethroids are highly toxic to bees and other insects, but there should be no bees about in November so that is probably OK. The following May, when it is flowering, the crop is sprayed with another pyrethroid, alpha-cypermethrin. Less than three weeks later, the crop is blitzed with three more pyrethroids, all mixed together, a real belt-and-braces approach. Why use one when three will do? The crop is still flowering at this point (it was a late year), and would be covered in foraging bumblebees and other pollinators. In between, the crop is also treated with a barrage of herbicides, fungicides, molluscicides and fertilizers – 22 different chemicals in total.

De schadelijke gevolgen van langdurig contact met bestrijdingsmiddelen zijn bijna niet meer aan te tonen

Aan het gebruik van pesticiden zijn heel wat risico's verbonden. Pesticiden zijn immers chemische producten die bewust in ons leefmilieu gebracht worden om ongewenste planten of dieren te doden. Zelfs in lage dosissen kunnen ze schade veroorzaken. Bovendien kunnen ze elkaars schadelijke werking versterken. Restanten van bestrijdingsmiddelen in voedingsmiddelen - waarvan de impact op de gezondheid het meest gevreesd wordt - zijn te laag in hoeveelheid om tot een onmiddellijke vergiftiging van de consument te kunnen leiden. Terwijl een acute vergiftiging weinig problemen stelt, houdt langdurig contact met bestrijdingsmiddelen meer gevaren in. Omdat tussen het in contact komen met bestrijdingsmiddelen en het later ontstaan van ziekte vaak meerdere jaren liggen, is het moeilijk om een duidelijk beeld te krijgen van deze gezondheidseffecten. Bovendien is het door de wijde verspreiding van bestrijdingsmiddelen moeilijk om vergelijkend wetenschappelijk onderzoek te doen. Gebieden waar geen verontreiniging is door bestrijdingsmiddelen, komen immers bijna niet meer voor.

Plattelandskinderen in Frankrijk worden blootgesteld aan gevaarlijke pesticiden

Op verzoek van ongeruste ouders liet de Franse organisatie Générations Futures haarstalen onderzoeken van dertig kinderen die tussen 50 en 200 meter van landbouwzones wonen of er naar school gaan. De haarstalen werden opgestuurd naar een onafhankelijk laboratorium in Luxemburg, waar ze onderzocht werden op sporen van schadelijke stoffen. Het laboratorium bevestigde de vrees van de ouders: op de stalen werden in totaal 624 sporen gevonden van 53 soorten pesticiden. Elk kind was gemiddeld aan 21,5 soorten pesticiden blootgesteld, voor 80 procent van de kinderen gebeurde dat zelfs in de laatste drie maanden nog. Van de 53 soorten pesticiden die werden gevonden, is bekend dat ze het hormoonsysteem kunnen verstoren, kankerverwekkend zijn of geboorteafwijkingen kunnen veroorzaken. Dertien pesticiden kwamen in alle onderzochte haarstalen voor.

De fazant heeft geen schijn van kans meer in landbouwgebieden door zaaigoed behandeling met insecticiden

De fazant (Phasianus colchicus) kan ons op veel verschillende manieren bekoren: als spectaculair fraaie verschijning in de natuur, als aantrekkelijke jachtvogel en als leverancier van het basismateriaal voor het hoogste culinaire genieten. In delen van Europa staat de stand van de fazanten onder druk, ook in Nederland is deze trend duidelijk waarneembaar. In de eerste levensweken zijn fazanten aangewezen op dierlijk eiwitrijk voedsel, dat veelal nabij poelen en slootjes is te vinden. De volwassen dieren eten naast allerlei plantaardig voedsel (zaden en delen van planten) ook allerlei dierlijk materiaal, zoals wormen en slakjes. Ook daarvoor kom je in een vochtige omgeving terecht. Vooral in landbouwgebieden waar veel granen en maïs staan die regelmatig worden gespoten tegen insecten en schimmels is de fazanten stand drastisch afgenomen. Het gecombineerd gebruik van bestrijdingsmiddelen kan funest zijn voor de overleving van de kuikens. Zeker als het zaaigoed al behandeld wordt met anti-insecten middelen.