Fungiciden

An export from US EPA OPP Ecological Toxicity database (distinct from EcoTox, and based on data submitted by registrants) with LD50 values for all registered pesticides (insecticides, herbicides, fungicides, etc.) for which there are data (attached). This database hasn't been updated by the IPM Centers (who host it) since 2011, so the new ones are missing, but you can get a feel for the numbers of pesticides that fall in the category of highly acutely toxic.

In een onlinebevraging van Natuurpunt hebben 1314 Vlamingen hun mening gegeven over het beleid rond waterkwaliteit in Vlaanderen. Op de vraag of de overheid genoeg maatregelen treft om de waterkwaliteit van de waterlopen te verbeteren, antwoordde 60% van de respondenten negatief. Hoewel 70% van de deelnemers de laatste jaren een vooruitgang heeft opgemerkt, is 60% nog altijd ontevreden over de staat van onze beken, rivieren, kanalen en meren. Maar liefst 94% vindt dat er nog werk aan de winkel is. Meer dan drie kwart van die groep maakt zich zorgen over mest en pesticiden die via de landbouw in het water terechtkomen. Een tweede belangrijk probleem is volgens hen de beperkte biodiversiteit in de waterlopen, gevolgd door de vervuiling door industrieel en huishoudelijk afvalwater. Opvallend is ook dat 92% van de respondenten meer mogelijkheden wil om in Vlaanderen in schoon en natuurlijk water te zwemmen. Hoewel dat op de meeste plaatsen verboden is, blijkt vooral het vuile water potentiële zwemmers af te schrikken.

Die EFSA hat Leitlinien für die Bewertung potenzieller Risiken für Honigbienen, Hummeln und Solitärbienen durch den Einsatz von Pestiziden veröffentlicht. Im bisherigen EU-Risikobewertungsmodell für Honigbienen wurden die Risiken einer chronischen oder wiederholten Exposition gegenüber Pestiziden bzw. das potenzielle Risiko für Larven nicht vollständig berücksichtigt. Die neuen Leitlinien schließen diese Lücken und enthalten darüber hinaus auch Modelle für Hummeln und Solitärbienen. Außerdem wird eine neue Methode zur Bewertung der Annehmbarkeit des potenziellen Schadens vorgeschlagen, dem Bienen durch den Einsatz von Pflanzenschutzmitteln ausgesetzt sind. Die im Leitliniendokument der EFSA enthaltenen aktuellen Empfehlungen richten sich an alle, die an der Bewertung von Pestiziden beteiligt sind, einschließlich Industrie und Behörden.

Previous research has suggested positive associations between parental or childhood exposure to pesticides and risk of childhood brain tumors (CBT). This Australian case–control study of CBT investigated whether exposures to pesticides before pregnancy, during pregnancy and during childhood, were associated with an increased risk. Cases were recruited from 10 pediatric oncology centers, and controls by random-digit dialing, frequency matched on age, sex, and State of residence. Exposure data were collected by written questionnaires and telephone interviews. Data were analyzed by unconditional logistic regression. The odds ratios (ORs) for professional pest control treatments in the home in the year before the index pregnancy, during the pregnancy, and after the child’s birth were 1.54 (95 % confidence interval (CI): 1.07, 2.22), 1.52 (95 % CI: 0.99, 2.34) and 1.04 (95 % CI: 0.75, 1.43), respectively. ORs for treatments exclusively before pregnancy and during pregnancy were 1.90 (95 % CI: 1.08, 3.36) and 1.02 (95 % CI: 0.35, 3.00), respectively. The OR for the father being home during the treatment was 1.79 (95 % CI: 0.85, 3.80). The OR for paternal occupational exposure in the year before the child’s conception was 1.36 (95 % CI: 0.66, 2.80). ORs for prenatal home pesticide exposure were elevated for low- and high-grade gliomas; effect estimates for other CBT subtypes varied and lacked precision. These results suggest that preconception pesticide exposure, and possibly exposure during pregnancy, is associated with an increased CBT risk. It may be advisable for both parents to avoid pesticide exposure during this time.

Dose- and term-dependent differences in the location and nature of brain lesions induced in rats and dogs by 2,5-hexanedione (2,5-HD), misonidazole, clioquinol, and acrylamide are reported. Subchronic neuropathies ("distal axonopathy") were induced by low-dose administration of these neurotoxicants and at high doses, lesions caused by acute or subacute neurotoxicity were found in the central nervous system (CNS). In rats, 2,5-HD induced extracellular edema, nerve cell degeneration, and axonal degeneration in the cerebellar and vestibular nuclei. Similar lesions were observed in misonidazole-treated dogs and clioquinol induced nerve cell degeneration in the hippocampus and malacia in the piriform lobes of these animals. In rats, acrylamide induced degeneration of Purkinje cells. Although the mechanism(s) underlying the differential neurotoxicity of high and low doses of these neurotoxicants remains unclear, we suggest certain biochemical mechanisms, cytotoxic edema and excitotoxicity, as factors in the production of such lesions after high-dose treatment.

Regelmatig trekken drinkwaterbedrijven via de media aan de bel omdat zij signaleren dat gifstoffen in de grond de (drink)waterwinning in Nederland bedreigen [1]. De waterbedrijven zijn van mening dat de overheid met spoed de betrokken gronden moet saneren om de drinkwatervoorziening in Nederland veilig te stellen. Heeft een waterbedrijf mogelijkheden om de overheid, zonodig in rechte, te dwingen tot het saneren van gronden die de waterwinlocaties in Nederland bedreigen?

Une nouvelle expertise collective de l’Inserm vient faire le point sur les connaissances relatives aux effets des pesticides sur la santé. L’ensemble des données concernant les expositions professionnelles et les expositions précoces (fœtus et jeunes enfants) ont été analysées. Depuis les années 1980, l’implication des expositions professionnelles aux pesticides dans la survenue de plusieurs pathologies (cancers, maladies neurologiques, troubles de la reproduction) est évoquée par des enquêtes épidémiologiques. Ces enquêtes ont également attiré l’attention sur les effets éventuels d’une exposition, même à faible intensité, au cours de périodes sensibles du développement (in utero et pendant l’enfance).

More than half the wildlife species found in our islands are declining, under an assault of development, air pollution and chemical attack. Bumblebees, wildflowers, songbirds and butterflies are among the more obvious casualties. Perhaps even more troubling than freefall declines in red squirrels, harbour seals, hedgehogs, starlings and all the others, is the fact that the crisis facing the living fabric of our environment is hardly mentioned in politics. And not only have ministers recently turned their attention away from the protection of nature, they have presented efforts to protect it as the enemy of growth, development and business. George Osborne's claim that laws to protect rare species are a 'ridiculous burden on business', Owen Paterson's championing the cause of Bayer and Syngenta in opposing the moratorium on the use of neonicotinoid pesticides and Michael Gove's attempts to downgrade education about our relationship with the natural environment are recent cases in point. With this in mind we can confidently guess that the government's on-going review of EU environmental laws is not intended to strengthen the protection of nature in these islands.

Bewoonster Emy Oosterveld van de Esweg in Dwingeloo wil dat de gemeente Westerveld paal en perk stelt aan de lelieteelt, omdat daar veel gif bij wordt gebruikt. Zij maakt zich grote zorgen over de gezondheidsrisico's van de gebruikte middelen voor omwonenden en heeft inmiddels ruim honderd handtekeningen verzameld om haar verzoek kracht bij te zetten. "Tot drie keer per week kan er worden gespoten. Deze bestrijdingsmiddelen verwaaien en verdampen waardoor mensen en dieren er doorlopend aan worden blootgesteld", zegt Oosterveld, die zelf zo'n tweehonderd meter van een bollenveld woont. Oosterveld zegt meer handtekeningen te verzamelen. Uit de laatste inventarisatie van de omvang van de lelieteelt door de Stichting Bollenboos blijkt dat de totale oppervlakte van de lelieteelt in Westerveld sinds de eerste telling in 2001 nog niet eerder zo groot is geweest. Het resultaat van 2001 was 172 hectares lelies op 33 percelen. Uit de meest recente telling blijkt dat het in 2012 gaat om maar liefst 265 hectares lelies op 46 percelen. Het aantal hectares lelies in 2012 is een absoluut record. Gemiddeld ging het de afgelopen jaren om 201 hectare per jaar, uiteenlopend van 113 hectare in 2009 tot nu dus 265 hectare in 2012. Dit ondanks de toenemende zorg op provinciaal en landelijk niveau over de schadelijkheid van de lelieteelt voor de gezondheid van de omwonenden. Met 104 kilogram bestrijdingsmiddelen per hectare (CBS) zijn lelies het gewas met veruit het hoogste gebruik per hectare. Een simpel rekensommetje geeft aan dat in 2012 maar liefst 27.560 kilogram bestrijdingsmiddelen alleen voor de lelieteelt in Westerveld worden ingezet.