Weidevogels

Het rapen van kievitseieren kunnen de Friezen voorlopig wel vergeten

Onderzoek door vogelonderzoekbureau Sovon toont aan dat de stand van de kievit in Fryslân ongunstig is. In officiële termen: de kievit bevindt zich in een ongunstige staat van instandhouding. Sovon onderzocht verschillende zaken die van invloed zijn op de kievitstand. Hierbij gaat het onder andere om het aantal kieviten dat broedt, de beschikbare habitat (leefgebied) en de verspreiding. Daarnaast is onder meer gekeken naar het nestsucces, kans op herleg en de overleving van kuikens. De vogelonderzoekers concluderen dat de stand van de kievit in de periode 2003-2014 gemiddeld met 2,8 % per jaar achteruit ging. En dat het leefgebied en de verspreiding van de vogel afneemt. Dit onderzoek werd in opdracht van de provincie Fryslân verricht en was nodig naar aanleiding van de uitspraak van de Raad van State begin 2015. Het college van gedeputeerde staten neemt begin 2016 officieel een besluit op bezwaar in het kader van deze uitspraak. Ze betrekt daarbij het Sovon-rapport. In deze uitspraak werd de ontheffing die de provincie afgaf voor het rapen van kievitseieren in de periode 2013-2015 beoordeeld. De Raad vond dat eerst voldoende onderbouwd moest worden hoe het met de kievitstand gaat. Volgens de RvS heeft het Friese college van Gedeputeerde staten bij het verlenen van een ontheffing niet voldoende onderzocht of de Friese kievitenpopulatie zich in een "gunstige staat van instandhouding bevindt".

De weidevogels verdwijnen uit één van de oudste polders van Nederland

De polder Arkemheen is gelegen nabij de Gelderse plaats Nijkerk in de gemeenten Nijkerk en Putten. De polder ontstond nadat op 28 maart 1356 Hertog Reinoud III van Gelre het recht verleende om het gebied te bedijken. De polder is vooral bijzonder omdat er nooit een ruilverkaveling is geweest. De oorspronkelijke verkavelingstructuur is nog aanwezig met de bochtige sloten die ontstaan zijn als slenken van de getijdestromen van de Zuiderzee. Aan de landzijde van de voormalige zeedijken liggen kolken en rietmoerassen, ontstaan door dijkdoorbraken. De laatste dijkdoorbraak was in 1916. In de polder zijn bijzondere vogels te zien, bijvoorbeeld de roerdomp en de grote zilverreiger, met daarnaast vele weidevogels, zoals de Grutto, Kievit en Veldleeuwerik. Arkemheen is onderdeel van het kerngebied ecologische hoofdstructuur. Het is een vogelrichtlijngebied en Natura 2000-gebied. Maar weidevogels zitten in deze polder in het nauw. In de afgelopen jaren zijn er weinig jongen grootgebracht in de grasrijke landen. Toen Jelle de Jong van de vogelwerkgroep van de IVN in het voorjaar door de Arkemheenpolder fietste, hoorde hij nauwelijks nog het alarmerende roepen van broedende vogels.

The endangered Great Indian Bustard bird walks to its doom

The Great Indian Bustard (Ardeotis nigriceps) is in deep trouble, and nearing the end of its days. Today its population, in just three Indian states and a handful in Pakistan, is estimated at about 200 to 300. Experts put the number lower, at around 150. This makes the GIB, as it is sometimes referred to, one of the rarest birds in the world. "Population estimates... suggest that the species has undergone a decline equivalent to around 82 per cent over 47 years," says BirdLife International, a non-profit group. The great Indian bustard is omnivorous. Apparently, insects, consisting mainly of Orthoptera, but also beetles, particularly Mylabris sp. are preferred in the diet. Alternatively, they will take grass seeds, berries (largely of the genera Ziziphus and Eruca), rodents and reptiles (in Rajasthan they are known to take Uromastyx hardwickii. In cultivated areas, they feed on crops such as exposed groundnut, millets and pods of legumes.

Lesser florican population drastically declining in grasslands of Ajmer

The Kharmore or lesser florican (Sypheotides indicus) population in the Sonkhaliya grasslands of Ajmer are drastically declining, conservationists have warned. Over the past three years the number of the bustard sightings has come down from 400 to 100 in Rajasthan alone, indicating long-term population decline. According to the forest department records, the highest Kharmore count was recorded in 2012 (around 400), but their numbers of started falling steadily thereafter. Over 300 Kharmores were spotted in 2013, while over 200 were sighted in 2014. This year around 100 have been sighted post the breeding season. Lesser florican, endemic to India and some parts of Pakistan and Nepal, is listed as an endangered species in the International Union for Conservation of Nature (IUCN) Red List, 2011, and under the Schedule I of Wildlife (Protection) Act, 1972. Lesser floricans feed on a wide variety of small vertebrates and invertebrates which include worms, centipedes, lizards, frogs and insects such as locusts, flying ants and hairy caterpillars. They are also known to feed on shoots and seeds, herbs and berries.

Danish biodiversity in decline - 28% of known species are placed on the red list

The prevalence of several well-known Danish plants and animal species has decreased, reports the national monitoring program Novana. According to the Environment and Food Ministry, wading birds such as the meadow bird and the ruff are among the most threatened bird species in Denmark, and the golden plover has almost completely disappeared. “Approximately 28 percent of the known Danish species are endangered and placed on the red list,” stated Eva Kjer Hansen, the environment and food minister.

Het Nederlandse cultuurlandschap wordt al sinds 2004 bezoedeld met insectenkiller imidacloprid

Een inventarisatie van meer dan vijfvoudige normoverschrijdingen van het neonicotinoïde insecticide imidacloprid in het oppervlaktewater in 2014 bevestigt het treurige beeld van bezoedeling van het Nederlandse cultuurlandschap met een voor insecten uitzonderlijk giftige stof dat al sinds 2004 heeft plaats gevonden en een bepalende rol speelt bij de verhoogde bijenvolksterfte. De imidacloprid concentraties in het oppervlaktewater correleren eveneens met achteruitgang van insectivore vogelsoorten, die zich door insectenschaarste niet kunnen voortplanten. Een waterschap is een overheidsorganisatie, net zoals de Rijksoverheid, de provincies en de gemeenten, belast met watersysteembeheer (dit gaat over de kwantiteit, kering en waterkwaliteit) en zuiveringsbeheer (zuivering van afvalwater). Er is bijna geen waterschap in Nederland dat niet met imidacloprid verontreiniging te kampen heeft, maar er wordt nog steeds niet ingegrepen. Navolgend het aantal locaties met meer dan vijfvoudige normoverschrijdingen per waterschap. Wetterskip Fryslan: 2; Waterschap Hunze en Aa's: 2; Waterschap Vechtstromen: 1; Waterschap Zuiderzeeland: 1; Waterschap Rivierenland: 4; Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden: 3; Waterschap Brabantse Delta:3; Waterschap Roer en Overmaas: 2; Waterschap De Dommel: 1; Waterschap Scheldestromen: 4; Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier: 5; Hoogheemraadschap Amstel Gooi en Vecht: 1; Hoogheemraadschap van Delfland: > 5; Hoogheemraadschap van Rijnland: > 5. De situatie in de provincie Zuid-Holland is ronduit dramatisch.

De grutto verdwijnt uit het polderlandschap

2015 wordt het 'allerslechtste gruttojaar uit de geschiedenis'. Dat zegt hoogleraar trekvogelecologie Theunis Piersma vandaag in een interview met de Volkskrant. Volgens Piersma bedreigt de sterfte onder grutto's Limosa limosa en het geringe aantal kuikens het voortbestaan van de vogelsoort. 'Dan heb je opeens een nationale vogel die richting uitsterven gaat.' Halverwege de jaren zestig leefden er nog 120.000 gruttoparen in Nederland - vermoedelijk een historisch hoogtepunt - daarna ging het bergafwaarts, jaar na jaar. Dit voorjaar waren er in totaal misschien nog zo'n 60.000 individuele vogels over, zegt Piersma. 'Elk jaar gaat ongeveer 20 procent dood. Dat zouden er dan zo'n 15.000 zijn. En omdat er dit jaar hoogstens 4.000 kuikens zijn geproduceerd, zou dat betekenen dat we er komend voorjaar nog eens 11.000 zijn kwijtgeraakt.'

In 2010 door Henk Tennekes voorspeld maar we blijven aanmodderen. Voor 40 vogelsoorten is afgelopen jaar het risico toegenomen dat ze zullen uitsterven

Dat blijkt uit de internationale IUCN-rode lijst waarover Natuurpunt bericht. Voor onze contreien gaan de zomertortel, kievit en scholekster Haematopus ostralegus zorgwekkend achteruit. "De zomertortel Streptopelia turtur was altijd een erg algemene zomergast in West-Europa, maar ging de voorbije zestien jaar wereldwijd achteruit met minstens 30 procent en krijgt het label kwetsbaar", verduidelijkt Gerald Driessens van Natuurpunt. "In verschillende West-Europese landen, waaronder België, bedraagt die achteruitgang zelfs meer dan 90 procent." De achteruitgang van de kievit Vanellus vanellus is, net als veel andere vogelsoorten op het platteland, te wijten aan het intensieve landbouwsysteem. De meeste weidevogels broeden volgens Driessens nog wel. Hij telde twee maanden geleden amper twee jongen in een groep van 300 kievitten. "Dit doet ons vrezen dat als deze generatie verdwijnt, we geen kievitten meer zullen hebben." De IUCN-rode lijst is de mondiale standaard om de gezondheid van de natuur te meten. De lijst toont welke planten en dieren met uitsterven worden bedreigd en geeft informatie over hun verspreiding, leefgebied en de bedreigingen. Wetenschappers en natuurorganisaties wereldwijd verzamelden de gegevens, ook vrijwilligers van Natuurpunt werkten hieraan mee. Dankzij de lijst kunnen zorgwekkende trends gesignaleerd worden zodat met gerichte beschermingsmaatregelen ingegrepen kan worden.

Does it ever occur to DEFRA that declining UK birds may face a shortage of invertebrates caused by pesticides ?

By 2013, the UK breeding farmland bird index had fallen by 55 per cent to a level less than half that of 1970. Four farmland specialists (grey partridge (Perdix perdix), turtle dove (Streptopelia turtur), tree sparrow (Passer montanus) and corn bunting (Miliaria calandra)) have declined by over 85 per cent relative to 1970 levels. In 2013, the UK breeding woodland bird index was 28 per cent lower than its 1970 level. A number of woodland specialists (lesser spotted woodpecker (Dendrocopos minor), lesser redpoll (Acanthis cabaret), spotted flycatcher (Muscicapa striata), tree pipit (Anthus trivialis), wood warbler (Phylloscopus sibilatrix), crossbill (Loxia curvirostra) and marsh tit (Poecile palustris)) have declined by over 70 per cent relative to 1970 levels, with willow tit (Parus montanus) and capercaillie (Tetrao urogallus) down by more than 90 per cent. The index for wet grassland birds decreased by 53 per cent since 1975. Redshank (Tringa totanus), snipe (Gallinago gallinago) and yellow wagtail (Motacilla flava) have declined, by more than 60 per cent, 80 per cent and 95 per cent, respectively. Seabird populations in the UK have fallen by 24 per cent since 1986; this is the lowest level recorded. Blacklegged kittiwakes (Rissa tridactyla) declined by 72 per cent since 1986 and Arctic skuas (Stercorarius parasiticus) declined by 82 percent.

Lezing van Henk Tennekes over het verdwijnen van weidevogels in de met imidacloprid bezoedelde Hoeksche Waard

Het is algemeen bekend dat de populaties kieviten en scholeksters gestaag dalen in Nederland met een gemiddelde van vijf procent per jaar. Uit gegevens van de weidevogelgroep van het Hoeksche Waards Landschap blijkt echter dat deze achteruitgang in de Hoeksche Waard nog sterker is. Al zeventien jaar worden weide- en akkervogels actief beschermd in de Hoeksche Waard. De HWL-werkgroep die zich hiermee bezig houdt bestaat uit ongeveer vijftien personen. Gezamenlijk houden zij op ruim duizend hectare akkerland de broedende vogels in de gaten. Nesten worden gezocht en beschermd bij werkzaamheden die op het land plaats vinden. Dit gebeurt in goede samenwerking met de boeren. Uit de grote hoeveelheid gegevens van de weidevogelgroep blijkt dat de achteruitgang van de kievit en scholekster echter niet te stoppen is. De laatste tien jaar is het aantal broedende kieviten al met negentig procent in aantal gedaald in de Hoeksche Waard. Het oppervlaktewater van de Hoeksche Waard is namelijk sterk verontreinigd met het neonicotinoide insecticide imidacloprid. De teloorgang van de akkervogels op het eiland is het onderwerp van een lezing door dr. Henk Tennekes, op maandagavond 2 november (aanvang 20.00 uur) in het Nationaal Landschap Centrum aan de Veerweg bij Numansdorp.