Bij elkaar: debat over de relatie tussen bijensterfte en gewasbeschermingsmiddelen in Den Haag

Het panel bestaat uit: LTO, Syngenta, WUR, Natuur en Milieu, NBV en Ctgb. Afgezien van Natuur en Milieu zijn dit instanties die boter op hun hoofd hebben en bij het bijensterfte probleem volledig hebben gefaald. De oorzaak van bijensterfte is met een publicatie van Henk Tennekes in het vaktijdschrift Toxicology van 2010 aangetoond, en alle kritiek van Bayer op zijn artikel is op overtuigende wijze weerlegd (zie bijlage). Zo hebben de hoeveelheden imidacloprid die in de praktijk in stuifmeel en nectar gemeten zijn (in de orde van 1-10 ppb) binnen een week een dodelijke werking op honingbijen. Dat is een onaanvaardbaar risico voor de belangrijkste bestuiver op de planeet. Henk Tennekes heeft de genoemde ‘deskundigen’ bij 3 gelegenheden (bij de spuitschade commissie in 2009, in de Tweede Kamer in 2010, en in het Bijenhuis in 2011) met voordrachten getracht te overtuigen van het immense gevaar van de neonicotinoiden voor honingbijen en voor insecten in het algemeen, en hen voorzien van zijn publicaties, die wereldwijd een enorme resonantie hebben gevonden, en nu door verder onafhankelijk onderzoek volledig worden bevestigd (zie bijlage). Henk Tennekes heeft Staatssecretaris Dijksma meegedeeld geen zin te hebben vanuit de zaal te luisteren naar uitstekend betaalde vertegenwoordigers van instituties die het bij de bijenproblematiek volkomen hebben laten afweten. Het is voor hem reden geweest geen gevolg te geven aan haar uitnodiging deel te nemen aan het debat. Wel heeft hij het voorstel gedaan de panelleden te vragen waarom ze jarenlang tegen beter weten in de oorzaak van bijensterfte niet onder ogen wilden zien.