Butterflies

How the use of just three of the neurotoxic neonicotinoids has spread across the American landscape since 1993

By courtesy of Tom Theobald, Boulder County Beekeepers, here are ‘animated’ maps constructed from USGS pesticide usage maps up until 2009, (now 4 years old). You can see how the use of clothianidin (given illegal conditional registration in 2003) has spread.
Imidacloprid
http://www.bouldercountybeekeepers.org/animation-imidacloprid.html

Clothianidin
http://www.bouldercountybeekeepers.org/animation-clothianidin.html

Thiamethoxam
http://www.bouldercountybeekeepers.org/animation-thiamethoxam.html
Each reveals, in a dramatic manner, how the use of just three of the neurotoxic chemicals has spread across the American landscape since 1993.

Impacts of Neonicotinoid Insecticides on Biodiversity Need Urgent Attention

Neonicotinoid insecticides are a relatively new, but widely-used, class of systemic, water-soluble nerve poisons. They are readily incorporated into all plant cells, as well as pollen and nectar. They act by binding to acetylcholine receptors of plant-feeding insects, inducing depolarization of motor neurons, tetanic contractions, neuromuscular destruction and death. Non-target plant-feeding insect groups (e.g., bees, certain moths and butterflies) exposed to these insecticides are at risk. Declines in these insect groups are well documented, while noting that these declines can be attributed to habitat loss and invasive species as well as to pollution from neonicotinoid insecticides and other agricultural chemicals. In many agricultural areas, populations of animals that rely on plant-feeding insects as food sources (e.g., birds, bats, amphibians, predatory insects) are also declining.

Our children's legacy - biodiversity - is at perilous risk from pernicious poisons!

Since 2009 I've been writing about the plight of beleaguered honeybees due to toxic chemicals; over five billion pounds of insecticides -- one third of them are lethal neonicotiniods (neonics) thrust into our biosphere each year. Neonics are a neuro-active insecticide fashioned after nicotine, neonics poison nerves and prevent acetylcholine from enabling neurons to communicate with each other and muscle tissue. In humans, this substance would trigger Parkinson's and Alzheimer's diseases. My colleague Dr Henk Tennekes reported the deadly effects of neonics on both soil organisms and their 'knock-on-effects' causing starvation to meadow birds and their predators Goshawks as well as contaminating waterways for many years thereafter across Western Europe. It seems that his thorough research was blatantly disregarded elsewhere around the globe by feckless government regulatory bodies. An intrepid Dr Christy Morrissey of the University of Saskatchewan set out to investigate just how wide spread the effects of neonics were across the prairies of Western Canada. Eighty to 90 percent of the wetlands she studied were contaminated with these odious poisons, which remain in toxic concentrations within the waterways for years. She too found 'knock-on-effects' in soils extending up the food chain, which reduced populations of many animals. Earthlings are knowingly annihilating the exquisite tapestry of life or Earth's biodiversity.

De vraag naar bestuivings-diensten is bijna vijf keer sneller gestegen dan de populatie bijen

Het probleem van de bijensterfte in de Verenigde Staten en Europa is al geruime tijd gekend, maar het probleem dreigt desastreuse gevolgen te hebben. Dat is de conclusie van een onderzoek naar het bijenbestand gedurende de tweede helft van het voorbije decennium in meer dan veertig landen door wetenschappers van de University of Reading. De onderzoekers stelden daarbij vast dat de vraag naar zogenaamde bestuivings-diensten bijna vijf keer sneller is gestegen dan de populatie bijen. Er wordt gewaarschuwd dat voldoende natuur moet overblijven om de bijenpopulaties te beschermen. Zonder die populaties komen immers diverse oogsten in het gedrang. “In Groot-Brittannië zijn er op dit ogenblik slechts voldoende bijenkorven om een kwart van de totale vraag naar bestuivings-diensten te voldoen,” benadrukt onderzoeksleider Simon Potts, professor biodiversiteit en ecosystemen aan de University of Reading. “Op Europees vlak zou tussen 25 procent en 50 procent van de behoefte kunnen worden voldaan. Bijna de helft van de bestudeerde landen wordt met een bijentekort geconfronteerd. Tenzij er dringend wordt ingegrepen, dreigen we op een echte catastrofe af te stevenen. Tot nut toe kon het tekort gedeeltelijk worden gecompenseerd door het wilde bijenbestand, maar ook dat wordt met belangrijke bedreigingen geconfronteerd.”

De neonicotinoiden veroorzaken met de uitroeiing van de geleedpotigen een breuk in de voedselketen en vernietigen de 'web of life'

In minder dan 20 jaar zijn de neonicotinoiden wereldwijd uitgegroeid tot de meest gebruikte insecticiden met een marktaandeel van meer dan 25%. Dat deze stoffen ook de meest gevaarlijke insecticiden zijn die ooit op de markt zijn gekomen, begint velen zo langzamerhand te dagen. Neonicotinoiden verontreinigen het milieu overal daar waar ze gebruikt worden, zoals bijvoorbeeld is aangetoond in het Westen van Nederland, op de Southern High Plains van Texas, in de Central Valley van Californië, en op de uitgestrekte Canadese prairies. De stoffen worden maar langzaam afgebroken, en hebben halfwaardetijden die op sommige bodems kunnen oplopen tot bijna 20 jaar, en ze zijn bovendien uitzonderlijk giftig voor geleedpotige dieren, vooral op langere termijn. Zo is een scenario voor een milieu catastrofe ontstaan zoals de Amerikaanse biologe Rachel Carson heeft beschreven in haar boek Silent Spring ('dode lente'). Sinds 2009 verzamelt de toxicoloog Henk Tennekes op deze website gegevens over geleedpotigen (bijen, hommels, vlinders, en vele andere soorten) en dieren die van geleedpotigen afhankelijk zijn (vogels, vissen, amfibieën, reptielen en zoogdieren). Na vijf jaar verzamelen van gegevens maakt de website het overduidelijk dat het bar slecht gaat met deze soorten en ze met uitsterven worden bedreigd. Als niet op korte termijn wordt ingegrepen met een verbod op alle toepassingen van de neonicotinoiden, zal een ineenstorting van het ecosysteem onvermijdelijk worden, waardoor vrijwel alle levensvormen met uitsterven worden bedreigd.

De hele gemeenschap van de bestuivende insecten kan plotseling ineenstorten met weinig hoop op herstel, stellen Wageningse onderzoekers

Wereldwijd hebben bestuivers het moeilijk. Insecticiden, parasieten, ziekten en verlies van leefgebied zitten de bestuivers in de weg. En ze hebben steeds meer moeite om te overleven. En wanneer hun omstandigheden verder verslechteren, ziet het er niet best uit, zo stellen Wageningse onderzoekers. Het kan wel eens leiden tot het uitsterven van heel veel soorten. Stel dat de omstandigheden van de bestuivers nog verder verslechteren: welke gevolgen heeft dat dan? Onderzoekers van de Wageningen University zochten het met behulp van wiskundige modellen uit. Ze tonen aan dat de toekomst van de bestuivers mede bepaald wordt door de manier waarop interactienetwerken in elkaar zitten. De structuur van deze netwerken zorgt ervoor dat bestuivers elkaar in moeilijke tijden ondersteunen. Het betekent tegelijkertijd dat soorten in één gebied in moeilijke tijden sterk van elkaar afhankelijk zijn. Wanneer de omstandigheden echt heel slecht worden, bestaat dus het gevaar dat de hele gemeenschap van bestuivers – denk aan bijen, vlinders, zweefvliegen, hommels, enzovoort – instort. En het is bijzonder lastig om zo’n ingestorte gemeenschap weer te herstellen. Daarvoor moeten de omstandigheden van deze soorten namelijk heel sterk verbeteren: nog sterker dan deze verslechterd zijn.

Bee-Toxic Pesticides Found in “Bee-Friendly” Plants Sold at Garden Centers Nationwide

Friends of the Earth conducted a pilot study to determine the extent of neonicotinoid contamination of common nursery plants purchased at retail garden centers in cities across the U.S. This is the first investigation of neonicotinoid insecticide concentrations in “bee-friendly” nursery plants sold to consumers
at garden centers in cities across America. The findings indicate that bee-friendly nursery plants sold at U.S. retailers may contain systemic pesticides at levels that are high enough to cause adverse effects on bees and other pollinators — with no warning to consumers.

Reduction in common milkweed occurrence in Iowa cropland from 1999 to 2009

The role of common milkweed (Asclepias syriaca) in the lifecycle of the monarch butterfly has increased interest in the presence of this weed in the north central United States. An initial survey conducted in 1999 found that low densities of common milkweed occurred in approximately 50% of Iowa corn and soybean fields. In 2009, common milkweed was present in only 8% of surveyed fields, and the area within infested fields occupied by common milkweed was reduced by approximately 90% compared to 1999. The widespread adoption of glyphosate resistant corn and soybean cultivars and the reliance on post-emergence applications of glyphosate for weed control in crop fields likely has contributed to the decline in common milkweed in agricultural fields.

Pesticides Annihilate Birds, Bees and Butterflies

Unless regulators take action, one of gifts in the lyrics to “Twelve Days of Christmas,” the turtle dove, may become extinct. The dove has experienced major population decline in England over the past 20 years, due in significant part to the destruction of turtle dove habitat and food sources from increasing herbicide use in English agriculture. Other species, such as Monarch butterflies and other pollinators around the world, are also experiencing similar loses of habitat and food sources through an increase in herbicide use. These increasing rates of population decline in wild species underscore the problem that chemical-intensive agriculture plays in the degradation of natural habitats.

De samenzwering tegen de toxicoloog Henk Tennekes, die de oorzaak van de bijensterfte ophelderde

Bij het doornemen van literatuur over bestrijdingsmiddelen kwam de Nederlandse toxicoloog Henk Tennekes in 2009 een publicatie tegen van de Spaanse ecotoxicoloog Francisco Sánchez-Bayo, die beschreef hoe de giftigheid van neonicotinoide insecticiden voor geleedpotigen (arthropoden) afhankelijk was van de blootstellingstijd. Toen Tennekes deze gegevens nader analyseerde, werd hem duidelijk dat het verband tussen het blootstellingsniveau en de tijd die verstrijkt totdat de giftige werking tot uiting komt precies hetzelfde was als voor genotoxische (DNA-beschadigende) kankerverwekkende stoffen, de meest gevaarlijke stoffen die we kennen. Hij zag dat de tijd de werking van de neonicotinoiden versterkt: hoe langer de latente periode tot het optreden van sterfte van geleedpotigen, hoe minder je van het bestrijdingsmiddel nodig hebt. Tennekes publiceerde zijn ontdekking in juli 2010 in het vaktijdschrift Toxicology, in november 2010 gevolgd door zijn boek ‘Disaster in the Making’, waarin hij beschrijft hoe de toepassing van neonicotinoiden een voor onze ogen plaatsvindende milieuramp tot gevolg heeft. Het kostte hem zijn naam, zijn klanten en een berg geld. Luister naar de reportage op radio 1: http://www.radio1.nl/item/132555-Bijensterfte%20een%20samenzwering.html