Wereldwijd gaat het niet goed met amfibieën en infectieziektes zijn een zeer belangrijke factor die achteruitgang en uitsterven van soorten versnellen. Twee van de bekendste amfibieziektes zijn Chytridiomycose en Ranavirus. Beide komen ook in Nederland voor en zorgen lokaal voor de achteruitgang van populaties. Er zijn echter meer ziektes waar amfibieën mee te maken hebben, waaronder Amphibiocystidium-infecties. Amfibieën die zijn geïnfecteerd met soorten uit het genus Amphibiocystidium vertonen wittige tot doorzichtige blaasjes op de huid (<1 cm). De blaasjes concentreren zich doorgaans rond de buik, maar kunnen ook op andere delen van het lichaam voorkomen en zijn variabel van vorm. Amphibiocystidium kan ook de lever infecteren en waarschijnlijk ook de nieren. Een Amphibiocystidium-infectie gaat vaak gepaard met secundaire infecties. Mogelijk faciliteert Amphibiocystidium soorten zoals Batrachochytrium dendrobatidis [Bd], die Chytridiomycosis veroorzaakt, waardoor deze een grotere impact kan hebben dan in populaties waar Amphibiocystidium weinig of niet voorkomt.
Meldingen van Amphibiocystidium in Nederland zijn schaars, maar in 2013 en in 2014 zijn vondsten gedaan in Limburg en Drenthe. Tijdens een veldbezoek aan een populatie boomkikkers in Noordwolde werd een vrouwtje kleine watersalamander gevonden met symptomen van een Amphibiocystiduminfectie. Het is bekend dat de kleine watersalamander, vinpootsalamander, kamsalamander, groene kikker, bruine kikker en vroedmeesterpad getroffen kunnen worden door deze ziekte. Bij Nederlandse vissoorten zoals paling, baars, pos, drie- en tiendoornige stekelbaars, karper, snoek, brasem, vetje en blauwband zijn deze infecties ook bekend. Mogelijk kunnen ook andere inheemse soorten geïnfecteerd worden.
Bron:
Tariq Stark & Gaston-Denis Guex. Infecties bij amfibieën in Nederland: Amphibiocystidium. RAVON 54 | OKTOBER 2014 | JAARGANG 16 | NUMMER 3, 54-56
- Login om te reageren