Kustvogels

Kornweihen gehören in Deutschland zu den seltensten und am stärksten bedrohten Brutvogelarten

Kornweihen (Circus cyaneus) sind Greifvögel und die Charakterart der Dünenlandschaften auf den Ostfriesischen Inseln im UNESCO Weltnaturerbe und Nationalpark Niedersächsisches Wattenmeer. Für die Insel Norderney ist die Kornweihe sogar die Symbolart. Früher waren Kornweihen weit verbreitet, doch mittlerweile gehören sie in Deutschland zu den seltensten und am stärksten bedrohten Brutvogelarten. Deutschlandweit gibt es aktuell weniger als 50 Brutpaare, ein großer Teil davon brütet auf den niedersächsischen Wattenmeerinseln. Nach einem lang anhaltenden Bestandsanstieg im Wattenmeer bis Ende der 1990er Jahre ist der Populationstrend der Kornweihen seither dramatisch rückläufig. Binnen zehn Jahren ging der Bestand um 60 Prozent zurück. Die Gründe für diese Besorgnis erregende Bestandsentwicklung sind bisher nicht hinreichend geklärt. Es muss befürchtet werden, dass für die Kornweihenpopulation überlebenswichtige Gebiete nicht mehr den Ansprüchen für ein erfolgreiches Brüten genügen können. Fest steht, dass nur ein kleiner Anteil der hier geborenen Vögel selbst zum Brüten in den Nationalpark zurückkehrt.

Red Knots: A Bird Species on the Decline

Millions of birds passed through Virginia this spring, and the National Wildlife Federation says many are in trouble. Sandy Hausman traveled to the Eastern Shore to report on one species -- the rust- colored sandpipers known as red knots (Calidris canutus). Each year, they fly about 10,000 miles – from the tip of South America to their nesting grounds in the Arctic – stopping in Virginia to refuel. Bird watchers in North America used to see red knots as far north as Cape Cod, but today they’re most often seen in Virginia and in states around Delaware Bay. In the 80’s, experts counted more than 100,000, but over the last 20 years their numbers have fallen to an estimated 25,000.

De kuifleeuwerik komt in Vlaanderen als broedvogel nauwelijks meer voor

De kuifleeuwerik Galerida cristata broedde midden jaren zeventig nog in de kuststreek, de Kempen en enkele kleinere kernen in stedelijke of geïndustrialiseerde gebieden. Het aantal broedpaartjes werd toen op 380 geschat. ‘Sindsdien neemt de populatie aanzienlijk af,’ zegt Dominique Verbelen op Natuurbericht.be. ‘Eerst werden de kleinere verspreidingsgebieden verlaten, maar ook in de kerngebieden ging het de soort niet voor de wind.’ Begin jaren negentig waren er nog 20 tot 25 paartjes in de Limburgse Kempen en 25 tot 30 in de Antwerpse Kempen. In de kuststreek telde we nog 62 tot 67 paren. ‘Midden jaren negentig was de Kempense populatie teruggevallen tot amper vijf paar’, zegt Verbelen. Ook de populatie aan de kust kreeg ook rake klappen. De soort viel van 150 paar midden jaren tachtig terug op 50 à 60 paren rond de eeuwwisseling. In de Westkust werden in 2007 amper zes broedpaartjes geteld en sinds 2008 broedde er geen enkele kuifleeuwerik meer aan de Oostkust.

Brutbestand der Kornweihen im Wattenmeer gefährdet

Nach einem lang anhaltenden Bestandsanstieg im Wattenmeer bis Ende der 1990er Jahre ist der Populationstrend der Kornweihen (Circus cyaneus) seither dramatisch rückläufig. Binnen zehn Jahren ging der Bestand um 60 Prozent zurück. Die Gründe sind bisher nicht hinreichend geklärt. Es muss befürchtet werden, dass für die Kornweihenpopulation überlebenswichtige Gebiete nicht mehr den Ansprüchen für ein erfolgreiches Brüten genügen können. Zudem sind die Rast- und Überwinterungsgebiete niedersächsischer Kornweihen sowie die dortigen Habitat- und Überlebensbedingungen ebenfalls unbekannt. Fest steht, dass nur ein kleiner Anteil der hier geborenen Vögel selbst zum Brüten in den Nationalpark zurückkehrt.

The marbled murrelet is losing the battle against extinction

The death knell is ringing for Oregon's marbled murrelet. The seabird, which nests in old growth coastal forests and hunts for fish beyond the surf, is losing the battle against extinction. And this despite the best efforts of conservationists. An impartial study published in the international research journal The Condor found that marbled murrelet numbers in five different study areas fell sharply between 2001 and 2010. The count dropped from 22,200 to roughly 16,700. And this included four of the five conservation areas identified in the federal Marbled Murrelet Recovery Plan. Marbled murrelets live in Oregon, Washington and California. They’ve been on the federal endangered species list for more than 20 years, but they're worse off than ever. “This study confirms the fears that many conservationists have held for years,” says Steve Holmer, senior policy analyst for the American Bird Conservancy, about the report published in December. “By showing that the marbled murrelet is still in sharp decline, the study emphasizes the need for stronger, more aggressive conservation measures.”

Veel vogelsoorten van de Waddenzee worden met uitsterven bedreigd

Op 18 april 2013 kwamen broedvogeldeskundigen en natuurbeschermers van de drie Waddenzee landen Denemarken, Nederland en Duitsland bij elkaar voor de internationale workshop “Breeding Birds in Trouble". Uit lange termijn trends van broedvogeltellingen blijkt dat de aantallen van 2/3 van alle internationaal gemonitorde soorten in het Waddengebied afnemen. De trends van de afgelopen 10 jaar tonen zelfs aan dat de achteruitgang van sommige soorten, zoals scholeksters (Haematopus ostralegus), kluten (Recurvirostra avosetta) en Noordse Stern (Sterna paradisaea) in een versnelling is geraakt. Zeldzame broedvogels, zoals kemphaan (Philomachus pugnax), bonte strandlopers (Calidris alpina) en watersnip (Gallinago gallinago) staan op de rand van verdwijnen uit het Waddengebied. Als de huidige negatieve trends doorzetten, dreigen meer broedvogels, zoals de blauwe kiekendief (Circus cyaneus), te verdwijnen. In een reactie schrijft de toxicoloog Henk Tennekes dat de vogelsoorten die achteruitgaan in veel gevallen afhankelijk zijn van insecten die eveneens schaarser worden. De toenemende verontreiniging van bodem en water met het insecticide imidacloprid in of nabij broedgebieden zou daarbij een belangrijke rol kunnen spelen. Uit onderzoek van de Universiteit Utrecht blijkt dat er een verband is tussen imidacloprid concentraties en de insectenrijkdom in het oppervlaktewater:
http://dx.plos.org/10.1371/journal.pone.0062374.

Henk Tennekes spreekt op het Slow Food Filmfestival op 12 mei 2013 in Deventer

Na het succes van vorig jaar organiseren Filmhuis De Keizer en Slow Food IJsselvallei op zondag 12 mei a.s. het 2e slow food film festival deventer. Met bijzondere films en tussendoor genieten van volop Lekker, Puur en Eerlijk eten en drinken. De films brachten heel verschillende kanten van ons ‘food’ in beeld: de achtergronden en bedreigingen van onze voedselvoorziening, de hartstocht voor voedingsproducten en het gastronomisch genieten. Van 17:15 - 17.45 werd de film More than Honey ingeleid door dr ir Henk Tennekes, toxicoloog en pleitbezorger voor een verbod op toepassing van insecticiden die bijenvolkeren en insecten in het algemeen bedreigen. De voordracht is bijgevoegd.

Veel kenmerkende broedvogels, libellen en dagvlinders van de duinen gaan de laatste tijd achteruit

Veel vogelsoorten, waaronder vooral soorten van open duinen, zijn sinds 1990 achteruitgegaan. Veel dagvlinders komen in 1992 minder voor dan halverwege de vorige eeuw en een aantal soorten gaat ook na 1992 nog achteruit. De meeste dagvlinders komen vooral in de droge duinen voor; vlinders van vochtige duinvalleien zijn al lang geleden vrijwel verdwenen. Als geheel gaat de groep van libellen in de duinen sinds 1999 achteruit. De trend van drie soorten is nog onzeker en één soort, de paardenbijter vertoont een sterke achteruitgang. De larven van libellen komen alleen in zoetwater voor. Daarom zijn libellen in het duin gebonden aan de vochtige delen van het duin waar voldoende zoetwater is voor de voltooiing van de levenscyclus.

Koning der zeevogels in het nauw

Vanwege zijn grootte is de albatros onbetwist de koning onder de zeevogels. De op surfplanken lijkende vleugels dragen de vogel maanden achtereen en tienduizenden kilometers ver over de uitgestrekte zeeen en oceanen. Altijd op zoek naar voedsel dat zich ergens in het donkere water onder hem bevindt. De lange lijnvisserij is momenteel misschien wel de grootste bedreiging voor albatrossen en andere zeevogels, waaronder grote stormvogels en pijlstormvogels. Naast de 100.000 albatrossen sterven jaarlijks ook nog eens 200.000 andere zeevogels deze gruwelijke dood. Dat is iedere twee minuten één zeevogel, vierentwintig uur per dag.

The Marbled Murrelet, a threatened seabird that nests in old growth forests in the Pacific Northwest, has fallen almost 30 percent in last decade

Federal conservation efforts have been unsuccessful in reversing or even halting the decline of the Marbled Murrelet (Brachyramphus marmoratus), a release from the American Bird Conservancy said Friday. The birds nest in tall trees in old-growth forests in Washington, Oregon and California. The study, published in the journal The Condor, said Marbled Murrelet numbers in five different study areas fell sharply from 2001-10, from a total count of roughly 22,200 to about 16,700. "This study confirms the fears that many conservationists have held for years," Steve Holmer, a policy analyst for the American Bird Conservancy, said. "By showing that the Marbled Murrelet is still in sharp decline, the study emphasizes the need for stronger, more aggressive conservation measures." The Marbled Murrelet was listed in 1992 as threatened under the Endangered Species Act.