Other insects

Die Umweltschutzorganisationen BUND und Greenpeace fordern ein Verbot der in Deutschland inzwischen großflächig eingesetzten Neonikotinoide

Diese Pestizide haben einen erheblichen Anteil am Sterben unzähliger Bienenvölker und dem Verlust der Artenvielfalt insgesamt. In einer heute in Berlin vorgestellten Studie (Beilage) behauptet der Industrieverband Agrar (IVA), die Insektizide hätten zahlreiche positive Markt- und Umwelteffekte. Durch ein Verbot der Neonikotinoide sieht der Industrieverband den Saatschutz für den Anbau von Raps und Zuckerrüben gefährdet. Dabei könnte auf gefährliche Pestizide ohne Weiteres verzichtet werden, wenn die Pflanzen nicht mehr in Monokulturen angebaut würden. Tomas Brückmann, BUND-Pestizidexperte: „Die für die Bestäubung unzähliger Kulturpflanzen und damit für unsere Ernährung extrem wichtigen Bienen sind in Gefahr. Die Neonikotinoide sind dafür wesentlich verantwortlich. Um den Verlust der Bienenvölker zu verhindern, müssen Neonikotinoide umgehend vom Markt genommen werden.“

Henk Tennekes speaks at Hampshire Beekeepers Association Convention

The HBA Convention was held, as in previous years, at Barton Peveril College, Eastleigh, near Southampton on 10th November 2012. Confronting environmental issues 'head on' we had speakers on systemic pesticides, Genetically Modified crops and global warming! With the recently published results of research undertaken in both France and Scotland pointing to detectable effects of sub-lethal levels of systemic insecticides on the nervous systems of pollinators, we were fortunate in having as a speaker Henk Tennekes, an independent toxicologist and one of the founders of http://www.smallbluemarble.org.uk a charity supporting independent research into systemic insecticides, who presented his findings on neonicotinoid insecticides and species decline. ‘His blunt, evidence based presentation was very stimulating and pulled no punches delivering the ‘chilling’ message that neonicotinoids, targeted at insects attacking plants also affected bees and other insects collecting pollen and nectar.’ It was shocking to discover how toxic and persistent these chemicals are and that they are water soluble and leach through soil to affect many arthropods and invertebrate species and so affect a wide range of animals, including humans, higher up ‘the food chain’. ‘Henk’s relevant and thought provoking presentation made a strong impression on all those present and whether or not we agreed with all his conclusions it certainly made one want to learn more about neonicotinoids’. His lecture is attached (The Italian Union of Beekeepers' Associations [Unaapi - Mieliditalia] is distributing this lecture in Italian, see below. Maria Jose Pastor Rodriguez of Unaapi - Mieliditalia prepared a Spanish translation of the lecture, attached). Hampshire BKA has a Proposition before BBKA ACM recommending the notification of neonicotinoid-treated seed sowing to raise awareness and enable monitoring of effects on colony health and mortality. ’We should all take action to make the public aware of this problem’’.

Resistance to neonicotinoid insecticides in field populations of the Colorado potato beetle

Neonicotinoid insecticides were first used commercially for Colorado potato beetle control in the United States in 1995. Field populations from the northeastern and midwestern United States were tested from 1998 to 2010 for susceptibility to imidacloprid and thiamethoxam using standard topical dose assays with adults. From 1998 to 2001, imidacloprid resistance was present in only a few locations in the eastern United States. By 2003, imidacloprid resistance was common in the northeastern Unites States. In 2004, imidacloprid resistance in Colorado potato beetle was detected for the first time in the midwestern United States. In 2003, the first case of resistance to thiamethoxam was found in a population from Massachusetts. Neonicotinoid resistance in summer-generation adults was higher than in overwintered adults from the same locations. By 2009, 95% of the populations tested from the northeastern and midwestern United States had significantly higher LD50 values for imidacloprid than the susceptible population.

Herbicides and insecticides can both affect the abundance of insect prey available to bats

Bats are intriguing animals – the world’s only true flying mammals and one of the most diverse mammal groups on Earth – second only to the rodents in number of species, they occur on every continent except Antarctica. Throughout Great Britain and Northern Ireland – as elsewhere in western Europe – bat populations have declined dramatically in recent years. Several species of bats are now seriously threatened, and in the last decade one species – the greater mouse-eared bat – became extinct as a UK breeding species. Even the more common bats have suffered dramatic declines. Pipistrelle numbers, for example, are estimated to have dropped by about 70% during the 15-year period 1978-1993. In the UK, bats eat only insects and changes in agricultural practices appear to be an important factor in declining bat numbers. Herbicides and insecticides can both affect the abundance of insect prey available to bats. Hedgerows and ponds, both widely used by bats, have been lost from the countryside at an alarming rate – even in recent years. For example 23% of hedgerows and 75% of ponds were lost during the period 1984 to 1990. Woodland habitats, including old trees, have declined also.

Van de dagvlinders, reptielen en steenvliegen is meer dan driekwart van de soorten in gevaar

Zo’n 19 jaar geleden spraken 193 landen af dat in 2010 de achteruitgang van biodiversiteit gestopt zou moeten zijn. Deze doelstelling is bij lange na niet gerealiseerd. Het verlies aan natuurgebieden en daarmee het verlies aan planten- en diersoorten is zeer groot. De precieze aantallen zijn niet te kwantificeren aangezien we niet eens weten hoeveel soorten er zijn. Schattingen lopen uiteen van 5 miljoen tot 100 miljoen wereldwijd. Tot nu toe zijn hiervan maar rond de 1,8 miljoen soorten beschreven. Ongeveer 1,1 miljoen behoren tot de insecten. Van de ruim 35.000 soorten die in Nederland voorkomen is van ruim 6500 de mate van bedreiging bekend. Hieruit blijkt dat de helft bedreigd is. De verschillen tussen de soortgroepen zijn echter groot. Van de dagvlinders, reptielen en steenvliegen is meer dan driekwart van de soorten in gevaar.

Insekten-Schwund

Unser Planet unterliegt seit Jahrmillionen einem steten Klimawandel. Flora und Fauna haben sich dieser Situation immer angepasst. Eine „globale Erwärmung“ jedoch als alleinige Ursache für den Rückgang in der Vogelwelt zu sehen, ist einäugig. Denn fast alle Vogelarten sind Insektenfresser und ausnahmslos alle benötigen Insekten für die Aufzucht ihrer Küken. Aber Insekten fehlen immer mehr in ihren Lebensräumen und Rastplätzen. Die Ursache sieht ein holländischer Toxikologe Dr. Henk Tennekes (Das Ende der Artenvielfalt) und andere Wissenschaftler im Einsatz von Insektiziden der Stoffgruppe der Neonikotinoide. Dies sind Nervengifte und wirken bis zu 10 000fach stärker als das verbotene DDT und sie töten nicht nur Bienen, sondern alle Insekten. Imidacloprid und Clothianidin bei Mais und Sonnenblumen wurde zwar in Deutschland und Frankreich verboten. Bei anderen Nutzpflanzen und in anderen Ländern jedoch sind diese Neonikotinoide hingegen unverändert zugelassen. Insekten stehen am Anfang unserer Nahrungskette. Wenn sie von diesem Planeten verschwinden, verschwindet auch der Mensch. Es wird nur noch die selbstbestäubenden Pflanzen geben. Gräser, Farne einige Baumarten. Die Evolution darf von Neuem beginnen und am Ende vielleicht doch ein Wesen schaffen, das intelligenter ist als der Mensch.

Lethal and sublethal effects of imidacloprid and buprofezin on the sweetpotato whitefly parasitoid Eretmocerus mundus

The parasitoid Eretmocerus mundus Mercet (Hymenoptera: Aphelinidae) is one of the key natural enemies of Bemisia tabaci (Gennadius) (Hemiptera: Aleyrodidae). Lethal and sublethal effects of imidacloprid and buprofezin on emergence and key biological and population parameters of E. mundus exposed during different developmental stages were studied. Dose–response bioassays were carried out on adult wasps using a leaf dipping method. The emergence rates of adults were reduced significantly by the field-recommended concentrations of the insecticides. However, the emergence rates were not affected either by the stage of the parasitoid at the time of exposure (larval and pupal stages), and there was no interaction between treatments and time of exposure. No significant mortality of E. mundus adults was observed following buprofezin treatment. The LC50 of imidacloprid on adults was 4.75 ppm. The results showed that the longevity and fecundity of E. mundus adults were reduced significantly by the two insecticides, though the sex ratio of E. mundus offspring was not affected. Population parameters of the parasitoid such as R0, rm and T were also significantly reduced by the insecticides. Our results indicated that, in addition to lethal effects, sublethal effects should also be considered when these insecticides are applied in IPM programs for this pest.

De achteruitgang van sprinkhanen en krekels in Limburg

Uit Limburg zijn 40 van de 45 Nederlandse soorten sprinkhanen en krekels bekend. In de loop van de 20e eeuw zijn vijf soorten uit de provincie verdwenen. Soorten als zadelsprinkhaan (Ephippiger ephippiger), veldkrekel (Gryllus campestris), blauwvleugelsprinkhaan (Oedipoda caerulescens), zoemertje (Stenobothrus lineatus) en schavertje (Stenobothrus stigmaticus) zijn achteruit gegaan en enkele daarvan staan op het punt te verdwijnen. De zadelsprinkhaan is de meest bedreigde Limburgse sprinkhaan. In het verleden is de soort gevonden in de omgeving van de Mookerheide, bij Venlo, de Meinweg en de Brunssummerheide en Schinveld. De populaties in de Meinweg en Brunssummerheide zijn de afgelopen jaren niet meer gezien.

Vier soorten sprinkhanen zijn ernstig bedreigd

Van 44 soorten sprinkhanen en krekels die zich in Nederland regelmatig voortplanten, is op basis van criteria van zeldzaamheid en voor- of achteruitgang bepaald of ze op de Rode Lijst moeten worden opgenomen. Dit bleek voor 14 soorten het geval. Volgens de laatste Rode Lijst voor sprinkhanen en krekels zijn zeker vier soorten op Nederlandse bodem ernstig bedreigd: de zadelsprinkhaan, wrattenbijter (een soort die vroeger daadwerkelijk gebruikt werd om wrattenweefsel te verwijderen), kleine wrattenbijter en het bosdoorntje. Zelfs de eens overal voorkomende huiskrekel staat inmiddels op de lijst. Het is pas de tweede keer dat er een speciale lijst voor de in Nederland voorkomende krekels en sprinkhanen is opgesteld. Het document is opgesteld aan de hand van 270.000 waarnemingen uit het veld, voornamelijk het werk van vrijwilligers en bevlogen entomologen.

Kate Ravilious - None Flew Over the Cuckoo's Nest: A World Without Birds

Met zijn verrekijker zoekt hij zorgvuldig de hemel af op tekenen van beweging: misschien ziet hij wel een merel, of een fladderende zwerm spreeuwen. Een week geleden zag hij nog spreeuwen: vier van hen fladderden van boom tot boom, en deden zich te goed aan de herfst bessen. Vogels zijn tegenwoordig een echte zeldzaamheid geworden. In zijn jeugd, herinnert hij zich, kon hij nog genieten van de acrobatiek van hele zwermen vogels op jacht naar insecten. Maar nu is het stil in de lucht, afgezien van het gezoem van een voorbijvliegend vliegtuig. Hij loopt terug naar zijn moestuin, en gaat verder met de moeizame bestuiving van zijn frambozen planten: met de hand borstelt hij voorzichtig stuifmeel op de stempels. In het verleden zouden bijen, wespen, vlinders en vliegen dat voor hem gedaan hebben, maar tegenwoordig zijn zulke insecten eveneens een zeldzaamheid geworden. De boeren hebben hun toevlucht gezocht in robot bijen om hun gewassen te bestuiven: kleine motoren, in stoffen omhulsels, die van bloem naar bloem zweven.
Zullen deze sombere vooruitzichten realiteit worden voor toekomstige generaties?