Akkervogels

Vanishing turkeys are causing concern in Tennessee

Where have all the turkeys gone? That’s the question more and more hunters in Wilson County and some other areas around the state are asking, and so far they aren’t getting any answers. Roy Denney, whose Gladeville farm in years past had been a turkey haven, experienced a dismal spring season. Even more disconcerting in terms of the future is the fact that Denney has seen no newly-hatched turkeys this year. “I haven’t seen a single poult for the first time in five or six years,” Denney says. “And I’m seeing maybe one-fourth of the hens and gobblers I used to see.

Overijssel roeit met imidacloprid verontreiniging vlinders en vogels uit

Het voortbestaan van verschillende vlinders (Heideblauwtje Plebejus argus, de Heivlinder Hipparchia semele en Bruine Vuurvlinder Lycaena tityrus) in natuurgebieden in Overijssel staat op het spel. Het gaat om zogeheten Natura-2000-gebieden; natuurgebieden met zeldzame diersoorten. Overijssel heeft 24 Natura-2000-gebieden die beschermd worden om verdere achteruitgang te voorkomen. Ook vogels zijn in gevaar. Volgens voorlichter van Sofon Vogelonderzoek gaat het in Overijssel om de Korhoen Lyrurus tetrix, Nachtzwaluw Caprimulgus europaeus en Boomleeuwerik Lullula arborea.

Hessen sorgt sich jetzt um Feldhamster und Braunkehlchen

Umweltministerin Priska Hinz (Grüne) schlägt Alarm: Der Artenrückgang ist dramatisch; beim Feldhamster (Cricetus cricetus) verhungert jeder zweite Wurf, auch das Braunkehlchen (Saxicola rubetra) verliert regelmäßig seine Brut und geht im Bestand weiter zurück. Um dem negativen Trend entgegenzuwirken, will das Land jetzt neue Wege im Naturschutz gehen.

Yellowhammers have experienced a considerable decline over the past 25 years

Yellowhammers (Emberiza citrinella) are resident all year round, except in north and northwest parts of Scotland (Highlands of Scotland and certain lowland areas i.e. Inner Hebrides and Orkneys), where they are summer visitors only. They are a part of the Buntings family, which are characterised to a degree by their finch-like appearance; yet for a slightly different bill structure and flatter heads, they are different. They are also renowned for their lengthy bodies and tails, which give them a memorable aspect.

Is de Wester- en Busummerheide het laatste refugium van de veldleeuwerik in Nederland?

Het gaat al jarenlang bar slecht met de veldleeuwerik (Alauda arvensis). Viel hij vroeger niet weg te denken uit het boerenland, anno 2017 is hij overal zo goed als uitgestorven. Nou ja, overal? Op één plek valt zijn gezang nog volop te horen: de heidevelden van het Goois Natuurreservaat. Dat blijkt uit het rapport 'Broedvogels van de Wester- en Busummerheide 2016' van Vogelwerkgroep Het Gooi en omstreken. Op de heidevelden is die achteruitgang minder snel gegaan en dat is in het Gooi goed te zien.

Für die Rebhühner ist es fünf vor zwölf

Schnell wird bei der Felderrundfahrt mit Umweltschützern des Waiblinger Landratsamts und der Stadt Fellbach sowie Landwirten klar, dass die Rebhühner (Perdix perdix) auf dem Schmidener Feld selten und im Bestand gefährdet sind. Die Zählung des Tier- und Landschaftsökologen Jürgen Deuschle ist eindeutig. Noch vor 20 Jahren waren 120 Brutpaare rund um Schmiden zu beobachten. Die neueste Zahl ist für alle Freunde der Natur erschreckend: Es gibt auf dem Schmidener Feld nur noch 15 Brutpaare.

De lijdensweg van de ortolaan als broedvogel in Europa

De Ortolaan (Emberiza hortulana) was tot halverwege de twintigste eeuw een broedvogel van kleinschalig boerenland met roggeakkers en eikenwallen op de zandgronden. De belangrijkste broedgebieden lagen in de Achterhoek, Midden-Brabant en de noordelijke helft van Limburg. In Nederland en België is de ortolaan als broedvogel nu uitgestorven. Schaalvergroting in de landbouw en overgang van granen op mais betekenden de doodklap voor de Ortolaan. De ortolaan kwam in de omgeving van Winterswijk voor op de kleinschalige essen waarop rogge, gerst, haver, aardappelen en voederbieten werden verbouwd.

De grauwe gors staat op het randje van uitsterven in Vlaanderen

Recent onderzoek bracht aan het licht dat één van onze meest iconische akkervogels op het randje van uitsterven staat: de Grauwe gors (Emberiza calandra). De voorbije 15 jaar slonk hun aantal met 95%. Uit veldwerk van de Werkgroep Grauwe gors en Natuurpunt blijkt dat de soort nog maar op vier plaatsen in Vlaanderen voorkomt. Vroeger was hij een algemene verschijning, maar in 2003 telde de Vlaamse broedvogelatlas nog maar 850 broedparen. De achteruitgang ging snel: nog voor de broedvogelatlas gepubliceerd werd, bleek de integrale West-Vlaamse populatie al verdwenen.

De akker- en weidevogels zijn in de Achterhoek zo goed als verdwenen

Ook rond Lochem gaan de aantallen akker- en weidevogels dramatisch achteruit. Soorten als Veldleeuwerik (Alauda arvensis), Grutto (Limosa limosa) en Patrijs (Perdix perdix) worden nog maar zelden gezien. De laatste soort is sinds de jaren zeventig met maar liefst 95% afgenomen. En ook overige boerenlandvogels laten een dramatische achteruitgng zien. De aantallen vogels op weilanden en akkers in Nederland zijn sinds 1960 met gemiddeld 61 tot 73 procent teruggelopen. Dat komt concreet neer op het verdwijnen van 3,3 tot 5,7 miljoen broedparen binnen 50 jaar.

Sterke daling broedvogels in Drentse akkergebieden

Sinds 2009 worden er in Drenthe systematisch broedvogels in agrarische gebieden geteld, volgens de punttelmethode. Hiervoor is een meetnet van honderden telpunten neergelegd waarvan een steeds groter deel jaarlijks door vrijwilligers van Werkgroep Grauwe Kiekendief wordt geteld. Naast de tellingen door de vrijwilligers vindt elke drie jaar, in opdracht van provincie Drenthe, een herhalingstelling plaats op ongeveer 150 telpunten. Dit is om de ontwikkelingen van het aantal (broed)vogels in het agrarisch gebied te volgen en de effectiviteit van natuurbeheer in het agrarisch gebied te meten.