Paradigmaverschuiving in de risico-analyse: niet alleen kankerverwekkende stoffen hebben geen drempelwaarde

Twee dosis-werkings-modellen worden van oudsher gebruikt in de risicobeoordeling. De meeste regelgevende instanties gaan ervan uit dat er geen veilig niveau van blootstelling aan kankerverwekkende stoffen is, maar dat een drempelwaarde of 'veilige' dosis bestaat voor niet-kankerverwekkende stoffen. Echter, recente ontdekkingen zaaien ernstige twijfel over de geldigheid van dit concept. De dosis-werkingsrelaties van verschillende neurotoxische stoffen onderscheiden zich niet van kankerverwekkende stoffen, en vertonen precies hetzelfde werkingsmechanisme: irreversibele receptor binding met een bijbehorende onomkeerbare werking. Ook is inmiddels duidelijk dat het drempelwaarde model voor niet-kankerverwekkende stoffen de werkelijke risico's ernstig kan onderschatten. Risicobeoordelingen kunnen niet meer uitgaan van een drempelwaarde als de toxiciteit tot stand komt door irreversibele receptor binding. Een dosis-werkingsmodel voor receptor gerelateerde toxiciteit moet worden ontwikkeld en, als bij lagere concentraties een lineaire relatie bestaat tussen receptor bezetting en biologische werking, kan niet meer worden uitgegaan van een drempelwaarde. Blootstelling aan dergelijke stoffen moet zo ver mogelijk worden vermeden.
Bron:
Henk A. Tennekes, Julia Pletz, Francisco Sánchez-Bayo. Internal Medicine Review, May 2016
http://internalmedicinereview.org/index.php/imr/article/view/28