Uitgestorven soorten terugbrengen heeft een hoge prijs

De biodiversiteit neemt eerder af dan toe wanneer we uitgestorven soorten weer tot leven gaan wekken. Daarvoor waarschuwen Australische onderzoekers in het blad Nature Ecology and Evolution. Ze wijzen erop dat het tot leven wekken van uitgestorven dieren hoge kosten met zich meebrengen. Dat geld moet natuurlijk ergens vandaan komen en de onderzoekers zijn bang dat het uit het spaarpotje ter behoud van bedreigde diersoorten wordt gehaald. En dat zou verstrekkende gevolgen hebben, zo tonen ze in hun studie aan.

De onderzoekers gingen onder meer na hoeveel het zou kosten om uitgestorven soorten zoals de Lord Howe-duif, de Waitomo-kikker en de kleine bosmoa weer tot leven te wekken. Ook keken ze naar de impact die het opnieuw introduceren van recent uitgestorven soorten op een ecosysteem zou hebben. Vervolgens richtten ze de blik op soorten die nu nog op aarde rondlopen, maar ernstig bedreigd worden: hoeveel van deze soorten zullen daadwerkelijk uitsterven als we het geld dat bedoeld is om deze soorten te redden, inzetten om uitgestorven soorten tot leven te wekken?

Uit het onderzoek blijkt dat het terugbrengen van uitgestorven soorten heel lokaal leidt tot een grotere biodiversiteit. Maar: wanneer in Nieuw-Zeeland 11 uitgestorven soorten tot leven worden gewekt, zal dat naar schatting tot de ondergang van 31 bestaande soorten leiden. Simpelweg omdat er geen geld meer is om deze soorten te redden. In feite neemt de biodiversiteit door het terugbrengen van uitgestorven soorten dus niet toe, maar af.

Ook een tweede simulatie – dit keer in het Australische New South Wales – levert vergelijkbare resultaten op. Met het geld dat nodig is om 5 uitgestorven soorten terug te brengen, zouden maar liefst acht keer meer (42) bestaande soorten gered kunnen worden.

De onderzoekers benadrukken dat hun studie nog een vrij conservatieve schatting van de kosten van het terugbrengen van uitgestorven soorten presenteert. Want waarschijnlijk vallen de kosten in werkelijkheid veel hoger uit. Zo gaan de onderzoekers er in hun studie vanuit dat het in één keer lukt om een uitgestorven soort tot leven te wekken, maar waarschijnlijk zal het ook wel eens mislukken (waardoor de kosten oplopen). Ook moeten we de kosten van het oprichten van een levensvatbare kolonie van voormalige-uitgestorven dieren – een kostenpost die de onderzoekers niet hebben meegenomen – niet onderschatten.

Volgens onderzoeker Hugh Possingham kan het terugbrengen van uitgestorven soorten “inspirerend zijn”. Maar “dan moeten we ons er wel van verzekeren dat het niet ten koste gaat van de financiële middelen voor het behoud van bestaande soorten. Over het algemeen is het beter als we ons richten op de vele soorten die nu onze hulp nodig hebben.”

Uitgestorven dieren terugbrengen: het is een droom van velen. En het lijkt aannemelijk dat onderzoekers zich in de toekomst met die droom gaan bezighouden. Maar voor die tijd moeten we natuurlijk wel goed nadenken over de impact die zo’n onderzoeksproject heeft. Dit onderzoek geeft een eerste voorzet.

Bron: Scientias, 01-03-17
https://www.scientias.nl/uitgestorven-soorten-terugbrengen-hoge-prijs/