Zuid-Holland roeit met milieuverontreiniging met imidacloprid insecten en de insectivoren uit

Het gaat niet goed met de biodiversiteit in Zuid-Holland. Dat blijkt uit een in 2014 verschenen rapport van het kennisinstituut Alterra. In twaalf jaar tijd is het aantal akker- en weidevogels met meer dan dertig procent achteruit gegaan, en het aantal exemplaren van bedreigde soorten van de zogenaamde rode lijst met zeventig procent. Bedreigde soorten die in Zuid-Holland al jaren sterk achteruitgaan zijn bijvoorbeeld de zilveren maanvlinder (Boloria selene), de groene glazenmaker (Aeshna viridis), de grutto (Limosa limosa), de patrijs (Perdix perdix) en de boomvalk (Falco subbuteo). Ook van de gewone pad (Bufo bufo) en de groene kikker zijn er steeds minder exemplaren.

“Wat je eenmaal kwijt bent aan biodiversiteit, krijg je niet gemakkelijk meer terug”, stelt Alex Ouwehand, directeur van Natuur en Milieufederatie Zuid-Holland (NMZ). Om het tij te keren, moet er volgens de federatie een netwerk van natuurgebieden komen, waartussen soorten zich kunnen verplaatsen (de ecologische hoofdstructuur). Ook vindt de NMZ het nodig om het agrarisch natuurbeheer te verbeteren en het verdwijnen en versnipperen van de natuur door bebouwing en aanleg van infrastructuur, tegen te gaan.

Bron: Hart van Holland, 14-03-14
http://www.hvhonline.nl/pages/posts/biodiversiteit-zuid-holland-steeds-…