'De situatie in Drenthe is zorgwekkend', zegt het internationale vrouwen- en milieunetwerk Women Engage for a Common Future (WECF) over de hoeveelheid bestrijdingsmiddelen in het oppervlaktewater in Drenthe. WECF publiceert in deze Week Zonder Pesticiden een nieuw rapport "Bestrijdingsmiddelen in beken en kanalen - Feiten over bestrijdingsmiddelen in het oppervlaktewater in Drenthe", waaruit blijkt dat de helft van de gevonden bestrijdingsmiddelen geclassificeerd wordt als zeer gevaarlijk. Daarnaast blijkt Drenthe voor duurzame landbouw hekkensluiter in Nederland.

Sinds 2010 is de lelieteelt in het Drentsche Aa-gebied explosief gegroeid. Dit blijkt uit cijfers van het Uitvoeringsprogramma Drentsche Aa die gepresenteerd zijn in het Overlegorgaan Drentsche Aa. De groei vormt, volgens de milieuorganisatie een bedreiging voor de waterkwaliteit van de Drentsche Aa en daarmee ook voor de drinkwatervoorziening uit de Drentsche Aa. De afgelopen jaren is het areaal bollenteelt in het Drentsche Aa-gebied gestegen van 52 ha in 2010 naar 189 ha in 2016.

De kwaliteit van het grondwater in Nederland laat sterk te wensen over. Dat zegt onderzoeksinstituut KWR na een landelijke inventarisatie die zij uitvoerde. Bijna al het ondiepe grondwater bevat chemicaliën, aldus KWR. Dit betreft bestrijdingsmiddelen, geneesmiddelen en andere verontreinigende stoffen. Hetzelfde geldt voor zo’n 40% van het diepe grondwater. Het is voor het eerst dat de verontreiniging zo breed in beeld is gebracht. Het onderzoeksinstituut gebruikte hiervoor de meetgegevens die door de provincies in 2015 en 2016 zijn verzameld.

De Provincie, maar ook de Zoogdiervereniging, wil blijkbaar niet zien dat gelijktijdig met de explosieve groei van de bollenteelt in de provincie Drenthe de vlinderpopulaties zijn afgenomen. Dat bijen en hommels en andere insecten het moeilijk hebben. En dat dus ook vleermuizen in aantal afnemen.’ Aan het woord is vleermuisdeskundige van IVN-afdeling Hoogeveen Jan Mager. Hij is lid van Vleermuiswerkgroep Drenthe (VleD), werkend onder de paraplu van Zoogdiervereniging Nederland.

De Kamsalamander (Triturus cristatus) is de grootste inheemse watersalamander. Het is er een van de meest bedreigde amfibieën. De achteruitgang van de kamsalamander gaat sneller dan die van andere Europese soorten, wat waarschijnlijk te maken heeft met de hogere eisen die gesteld worden aan de waterkwaliteit. Vervuiling van het oppervlaktewater is dan ook de belangrijkste oorzaak van de terugval. In Nederland komt de Kamsalamander voor ten zuidoosten van de lijn Vlissingen-Groningen.

In het voorjaar van 2011 heeft Wageningen University in een aantal tuinen muggenvallen geplaatst. Dagelijks werd bepaald hoeveel muggen er in de val zaten en welke soorten het waren. Aangetroffen werd vooral de huissteekmug en opvallend genoeg werden de meeste muggen in de herfstmaanden gevangen. In de muggenvallen werden in de eerste tien maanden van 2012 70 procent minder muggen gevangen dan een jaar eerder. Een dergelijke teruggang heeft waarschijnlijk in heel Nederland plaatsgevonden.

Jaarverslag 2011: "Neonicotinoïden zijn in het afgelopen jaar herhaaldelijk onderwerp van discussie geweest onder wetenschappers, in de media en de politiek. In de Tweede Kamer leidde deze discussie onder andere tot een verzoek aan de regering om de reeds toegelaten bestrijdingsmiddelen die behoren tot de klasse neonicotinoïden opnieuw te toetsen op de effecten op de gezondheid van bijen, en hierbij ook expliciet eventuele subletale effecten mee te nemen. Het Ctgb heeft in opdracht van de staatssecretaris van EL&I de herbeoordeling van 55 middelen uitgevoerd.

Naast plastic in de oceanen zijn verontreinigingen met plastic op landbouwgrond in Europa en grote delen van de wereld een groeiend probleem. En er zijn geen normen voor. Die ontbreken ook voor restanten van pesticiden en hun afbraakproducten in bodems. Daarom dringt prof. dr. Violette Geissen aan op normering. Ze doet dat als persoonlijk hoogleraar Soil degradation and land management aan Wageningen University & Research in haar inaugurele rede op 15 juni 2017.

Bijna 70 procent van de bewerkbare Zuid-Amerikaanse bodem kampt met erosie. Wereldwijd kampt 80 procent van de landbouwgrond met een matig tot ernstige vorm van erosie en 10 procent met lichte erosie. Slechts een tiende van de landbouwgrond op onze planeet is dus gezond. In Brazilië lijdt ruim de helft van de enorm uitgestrekte regio Nordeste (1,6 miljoen vierkante kilometer, één tiende van de totale oppervlakte van Brazilië of 2.5 maal de oppervlakte van Frankrijk) onder woestijnvorming. Dat heeft belangrijke gevolgen voor de maïs- en bonenteelt, twee basisvoedselgewassen van het land.

Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO) zijn gezonde bodems van cruciaal belang voor het verzekeren van voedselzekerheid, voldoende voedsel voor iedereen. Wereldwijd worden gezonde bodems echter bedreigd door ontbossing, groeiende steden, vervuiling, en onverantwoord landgebruik. De FAO stelt dat door het huidige tempo van bodemdegradatie de eerste levensbehoeftes voor toekomstige generaties in gevaar komen. De bodemdegradatie is een mondiaal probleem, maar ook in Nederland is het probleem onzichtbaar maar nijpend.